Шудам зи тавба бесарфа дар баҳори хаҷал

Мабод аз рух паймона мегусор хаҷал

зи мояи дории ашкам хушаст хотири дӯст

Худо кунад , накунад дили марои зи ёри хаҷал

Нкрдмши гарави бода аз гронҷонӣ

Шудам зи хирқаи пашмина дар хумори хаҷал

Фиканда муҳра ба шшдри марои туҳидастӣ

Нишастаам зи ҳарифони бади қимори хаҷал

Дили фусурда маро карда зи оби дидаи хеш

Чу тухми сӯхта , аз абри навбаҳори хаҷал

На дасти уқдаи гушойӣ на завқи таслимӣ

Чу ман мабод кас аз ҷабру ихтиёри хаҷал

Ба ин ду қатра ӣ хӯн мекунам гули афшонӣ

Агар нигарадам аз он нозанини савори хаҷал

Гулӯии ташнаи ман мавҷи хез кавсар шуд

Чаро набошам аз он теғи обдори хаҷал ?

Худоиро лаби паймона бар лабам доред

Гарони хуморам ва аз дасти раъшаи дори хаҷал

Чаҳ шукрҳо ки надорам з бе саранҷомӣ

Чу дигарон ним аз рӯй рӯзгори хаҷал

Ба зери теғи ту аз шарми ношкибоиӣ

Чу шамъ май газами ангушт зинҳор хаҷал

На дил ба ҷо ва на дайн , то кунам нисор , ҳазин

Нишастаам ба сари роҳи интизори хаҷал