зи хат глъзоронаст савдоеи димоғи ман

Намаки парварда ӣ шӯр баҳоронаст доғи ман

Дамӣ дар гулшанам , забти забон худ кун эй булбул

Ки нозуктар буд аз пардаҳои гули димоғи ман

Кунад сари ду оламро , зи мастии нақли маҳфилҳо

Кунӣ дар соғари ҷамшед агар дарди аёғи ман

Ман беҳосил аз баси дўргрди мақсади хешам

Нафас дар сина ӣ барқаст сӯзон , дар суроғи ман

Чу шамъ аз ҷон гудозӣ мекунам маҳфили Фрўзиҳо

Ҳазин то ман наме сӯзам , наме сӯзади чароғи ман