Гӯшӣ нашунида сети сафир аз қафаси мо

Чун шамъ , ба лаб сӯхта ояд нафаси мо

Бо қофилаи лолаи дарин дашт рафиқем

Гулбонг хамӯшӣ сети фиғони ҷараси мо

Кӯтоҳи сафирам , қафасамро бигзоред

Ҷое ки расад нола ба фарёдраси мо

Дар пои сари хоряши халидаи сет чу булбул

Ҳар дил ки хурӯшад ба хароши нафаси мо

Афтодаи ҳазин аз сари он зулфи расотар

Дар ҷилвагарӣ хома ӣ мишкӣни нафаси мо