Лавҳаши аллоҳ хомаам ки ба сидқ

Ҳаст бо мъниши вафоу вифоқ

Тарҷумони ғами ниҳон ман аст

Чун забон , баста бо дилами мисоқ

Ҳам неи хуши наво ва ҳам ное

Оҳи ушшоқу нолаи санҷи Ироқ

Пайкари ишқро буд мҳиӣ

Шоҳиди ҳасанро буд халлоқ

Сари маъшӯқ аз навояши гарм

Дили ошиқ ба нолааш муштоқ

Нақш ӯ рашки сафҳаи Аржанг

Мад ӯ , майли серумаи авроқ

Нуқтааш , бадари осмони шараф

Лекини осӯда аз хусуфу муҳоқ

Карда мастонаи ҷилваҳояш танг

Арса бар соқёни симини соқ

Раги афсурдаро буд нашутур

Сар бемағзро буд мтроқ

Бо раги абр маънӣаст чу барқ

Шаби миъроҷ фикратаст , барроқ

Гулшан аз файзи ҷӯй ӯ , анфус

Равшан аз нури шамъ ӯ офоқ

Гуҳари афшондаи ҳимматаш ба тибқ

Ба бар хозинони сабъи тбоқ

Ҳиллии афзои ин мқўси тавқ

Лавҳаи пирои ин муқарнаси тоқ

Нанамояд зи муму хорои фарқ

Сар кунад чун зи қиссаҳои фироқ