Фии алўҷўди алзии ҳўи алмолк

Аз азал то абад буд ҳолк

Ғайр ҳастӣ ки волӣ қадам аст

Ҳар чаҳ ҳасташ гумон кунӣ адам аст

Зот ҳастӣ сет ҳасту дигари ҳеҷ

Чун зиҳи афтодае ба пичои печ

Ҳар чаҳ дорад намӯд , буд дил аст

Ҷилваи ороӣ аз шуҳуд дил аст

Дар навардад чу ин фиканда бисот

намекунад ин тааюноти исқот

Малики ҳақ боқӣаст илои алобод

Доми дори алўҷўду алоиҷод

Файзи ҳақро бақо буд доим

Айни мақбули ҳам туе қоим

Асар файз ёфт чун қобил

Абадят варо шавад ҳосил

Нестии ароои раҳе з ҳастӣ нест

Нестӣ , марди чира дастӣ нест

Воҷиб ӯро ки шуд вуҷӯд аз ҳақ

Лами изли виҷҳау лами изҳқи ¹

Адам , ӯро намешавад торӣ

Истмди албқои ман алборӣ

Мтқўм ба айн зот шавад

Мутаҷаддид тааюнот шавад

Моқзиٰи нҳбаҳ ва мо ҳўи оат

Ҳама бошад тбдли ншот

Гар гузорад тааюнӣ аз бар

Бози пӯшади тааюнии дигар

Ҳар тааюн ки мешавад зоил

Навбат дайгарӣ шавад ҳосил

Калаки оқил буд ба мари дҳўр

Нақши банди зуҳӯри баъди зуҳӯр

Муваҷҷаҳи чашма ҳаётаст ин

Иттисол таҷаллӣотаст ин

Таии атвори дон , тбдли ҳол

Ҳамчунин таии барзахӣу мисол

Пас аз онаст ҳашари инсонӣ

Зол сипас . . . . . . . . .

Қиссаи кӯтаҳ , ба самъи хомаи ҳазин

Остини зан ки офтобаст ин