Бар сари болини табиб аз нолаи ман зор шуд

Аз барои сиҳҳат ман омад ва бемор шуд

Дӯш дар кунҷи ғам аз фарёди дили хобами набард

Балки аз афғони ман ҳамсояи ҳам бедор шуд

Сабр мекардам ки , дарди ишқи хубон кам шавад

Лек аз доруии талхи андӯҳи ман бисёр шуд

Муддаӣ , гуё , барои куштани мо бас набӯд

Кони маи номеҳрбон ҳам рафт ва бо ӯ ёр шуд

Ҳар крои савдои зулфи он парӣ девона кард

Хонимон бар ҳам заду расвоӣ ҳар бозор шуд

Ман сагат , эй тарки оҳӯи чашм , бурқаъ боз кун

Каз барои дидан рӯй ту чашмам чор шуд

Бас ки омад бар сари Кувайт , ҳилолӣ , ҳамчуи ашк

Аз назар афтод ва дар чашми азизат хор шуд