Пеш аз рӯзӣ , ки хоки қолабам гул сохтанд

Баҳри султони хаёлати кишвар дил сохтанд

Сад ҳазорон офарин бар калаки наққошони сунъ

Каз гулу оби ин чунин шакл ва шамоил сохтанд

Хубрӯёнро ҷафо доданду истиғноу ноз

Бар гирифторон , бғоит , кор мушкил сохтанд

Кори мо ин буд каз хубон нигаҳ дорем дил

Оқибати моро зи кори хеш ғофил сохтанд

Оҳ ! азин ҳасрат ки : ҳар ҷои хостами байнами Рахш

Пеши чашми ман ҳазорон парда ҳоил сохтанд

Ҳар куҷои рафтанди хубон , ба шуд аз боғи биҳишт

Хоссаи он ҷое ки рӯзӣ чанд манзил сохтанд

Май тапам , неи мурдау неи зинда , бар хок дараш

Ҳамчуи он мурғӣ , ки ӯро ним бсмл сохтанд

Манзари айши ҳилолӣ аз фалак бигузашта буд

Хайли андӯҳи ту бо хокаш муқобил сохтанд