Фидои он саги кӯи боди ҷони нотавони ман

Ки баъд аз марг дар кӯии ту оради устихони ман

Чу дории азм рафтан , бо ту натавон дарди дили гуфтан

Ки вақт рафтан ҷонаст ва мегирад забони ман

Ман аз бе Меҳрии он моҳи мардум , кӣ буд , ёрб ?

Ки бо ман меҳрбон гардад маи номеҳрбони ман ?

Забон ёр ширинасту коми ман бсди талхӣ

Зиҳии лиззат ! агар бошад забонаш дар даҳони ман

Гумон дорам ки : бо ман иттифоқӣ ҳаст он ма ро

Чаҳ бошад , оҳ ! агар рӯзӣ яқин гардад гумони ман ?

Таби ҳиҷрони бнўбти мистонди ҷони муштоқон

Грини навбати бҷон ман расад , эй вои ҷони ман !

Ҳилолӣ , шълҳои барқ оҳам рафт бар гардун

Маликро бар фалаки дили сӯхт аз оҳу фиғони ман