Бар сари роҳ ту будам , ки раседӣ ногоҳ

Ҷилва Эй кардӣ ва он ҷилваи марои баради зи роҳ

Гар ба срҳлқаҳи тасбеҳи малики бози рисӣ

Қудсён наъра бароранд ки : субҳони аллоҳ !

Гар ба манзилгаҳ васлат нарасм маъзӯрам

Раҳ дарозасту марои умр ба ғояти кӯтоҳ

Гиря Эй кардам ва аз гиряи дилам таскин ёфт

Оҳ ! агар гиря наме буд , чаҳ мекардам ? оҳ !

Сад шаби ҳиҷри гузашту маи ман пайдо нест

Турфаи умрӣ ! ки ба сад сол надидам як моҳ

Умрҳо давлати васлат ба дуо хоста ам

Мо ғуломон қадимем ва ба ҷони давлати хоҳ

Аз суҷуд дар ӯ манъ ҳилолӣ макунед

Ки сар хеш ниҳодаст ба умеди кулоҳ