эй шудаи хуии ту бо ман бтар аз хуии рақиб

Рӯзам аз ҳиҷри сияҳи сохта чун рӯй рақиб

Гуфта будӣ ки : саги мо зи рақиб ту бааст

Лек пеши ту ба аз мости саги кӯии рақиб

Бскаҳ аз каъбаи кӯии ту маро монеъ шуд

Гар ҳама қибла шавад , рӯ накунам сӯии рақиб

Он ҳамаи чин ки дар абрӯӣ рақибат дидам

Кош дар зулфи ту будӣ , на дар абрӯии рақиб

То рақиб аз ту марои ваъда дашном оварад

Завқи ин муждаи марои сохт дуъогӯии рақиб

Гар баҳри мӯии рақиб аз фалак ояд ситамӣ

Он ҳама нест сазои сари як мӯии рақиб

Ёр паҳлавӣ рақибаст ва ман аз рашки ҳалок

Ғайри азин фоида Эй нест зи паҳлавии рақиб

Чун ҳилолӣ агар аз пой фитодам чаҳ аҷаб ?

Чаҳ кунам ? нест марои қӯти бозуии рақиб