Субҳ чун рехти донаи анҷум
Осмони гашти тиру машъалаи дам
Бози сабзи ошёни заррини пар
Кард оҳанги чархи бор дигар
Сӯии бом кабӯтар омад шоҳ
Бар фарози фалаки баромади моҳ
Турфа бомай , чунон ки боми фалак
Хайли хайли кабӯтарон чу малик
Дар паридани баланди поя ӯ
Чун ҳумои арҷманди соя ӯ
Қадаҳи об ӯ зи чашмаи меҳр
Арзанаш аз ситораҳои сипеҳр
То магари шаҳ ба даст гирад не
Баста аз ҷони камар ба хизмати вай
Шоҳи болои сари кабӯтар ӯ
Чун сулаймону мурғ бар сар ӯ
Ҳар замон гашта барсараши ҷамъӣ
Ҳамчуи парвона бар сари шамъӣ
Пайкар ҳар як аз латофати пар
Нозанини лъбтии парии пайкар
Ҳар нигорин ӯ нигорӣ буд
Ҳар сифедаши самани изорӣ буд
Доғҳо машки фому ънбрбўӣ
Чун сари наварӯси мишкӣни мӯӣ
Чсниши бас ки нозанинӣ дошт
Сӯрати лаъибатон чинӣ дошт
Бас ки Бағдодяш накӯ афтод
Турфа тар шуд зи турфаи Бағдод
Сояҳои кабӯтарони ду ранг
Бар замин нақш карда шакли паланг
Ҳама бар гирди шоҳи тавофи кунон
Ҳама дар печу тоби чархи занон
Чун ба дастури худ кабутарбоз
Ба даҳон ва ба даст кард овоз
Сӯии гардун ба як замони рафтанд
Ҳамчуи парвин ба осмони рафтанд
Шоҳ бар ҷуст ва не гирифт ба даст
Наърае чанд зад , баланд , на паст
Ғараз он дошт шоҳи неки андеш
Ки хабардор гардад он дарвеш
Рӯй худ сӯии қаср шоҳ кунад
Ҷониби моҳи худ нигоҳ кунад
Чашм ӯ худ ба ҷониби шаҳ буд
Зон ҳамаи кору бори огаҳ буд
Аз дилу ҷони дуоӣ шаҳ ме гуфт
Гуҳ назар менамӯд ва гуҳ ме гуфт
эй дили ман фитода дар домат
Мурғи ҷонами кабӯтари бомат
Коши ман ҳам кабӯтарӣ будам
Соҳиби бол ва парӣ будам
То бар он гирди бом май гаштам
Бар сарати субҳу шом май гаштам
Танами ин ҷои асири қайд шуда
Дил ба он боми рафтаи сайд шуда
Кӯии ту ҳамчуи каъбаи муҳтарами сет
Мурғи бомати кабӯтари ҳарами сет
Аз дилам хост дӯду оташи оҳ
Гашти хайли кабӯтари ту сиёҳ
Бас ки аз дидаи рехти ашки умед
Хайли дигар азу шуданд сифед
Ҷгариҳои худ ки май нигарӣ
Ҳама аз хӯни дил шудаи ҷгарӣ
Маст чун булбул наду сурх чу гул
Гўиёи ҳам гул над ва ҳам булбул
Ранги эшон зи ашки оли ман сет
Пар ҳар як гувоҳи ҳоли ман сет
Чист чашми кабӯтарати пурхӯн ?
Аз чаҳ рӯй гашти пой ӯ гулгун ?
Ҳол ман диду дида пурхӯн шуд
По ба хуноби дида гулгун шуд
ӯ дарин ҳолу шоҳ бар лаби бом
Бо рухи ҳамчу моҳ карда қиём
То чу аз давр бинад он мискин
Шавад ӯро з диданаши таскин
Буд дар айни ишқи бозии хеш
Воқиф аз ишқи бозии дарвеш
Шоҳ то ишқ бозе накунад
Бо гадои дил навозе накунад