Рӯзи наврӯзу ҳавои чаману фасли баҳор
Хуш буд ҷом майу буии гул ва рӯй нигор
Аз гулу Настарану ёсуману сарву саман
Боғи пурнақш ва нигораст , зиҳии нақш ванигор !
Бар лаби соғари гул , акс май шӯрангез
Бар кафи дасти шақоӣқ , қадаҳи нўшгўор
Густаронанд дар атрофи чамани дибаҳи сабз
ё магари хоки чаман нақш кунанд аз жнгор
Булбул аз ҳасрати гул нағма кунад дар наврӯз
Қамарӣ аз сарви сеӣ дам занад аз мўсиқор
То шавад фош ки гули ҷомаи даридаи сети саҳар
Андалебасту мтўқ ки бигӯянд асрор
Чун ман аз ҳасрати маъшуқаи ғзлхўон шуда анд
Тӯтӣу фохтау Кебек дару қамарӣ ва сор
Булбул аз шохи гули тозаи фиғони даргирад
Каз чаҳ дар тарафи чаман ғунча нишинад бо хор
Ҳамчуи булбули бсроу гули бустони афрӯз
Дарду тимор раҳо кун ки кашад бутемор
Гар занад дасти чанор аз паии шодӣ чаҳ аҷаб
Зонкаҳ бархест дигар буии гулу бонги ҳазор
Бас ки мурғи саҳар аз ишқ ғазал ме хонд
Дар чамани сарви сеӣ рақс кунад сӯфии вор
Гар зании лолаи сифати хайма ӣ ъушрат дар кӯҳ
Бишинавӣ қаҳқаҳа ӣ Кебеки дарӣ аз кҳсор
Мтрбо ! сӯз буд кори дилам , парда бисоз
Соқио ! бод буд шуғли ҷаҳон , бода биор
Дар чунин вақт ки Широз буд чун ҷинат
Дар чунин рӯз ки гулзор шавад чун Фархор
Ошиқи ринд буд ҳар ки даройади сармаст
Зоҳиди хушк буд ҳар ки нишинад ҳушёр
Хеши бози ори зи бозор , ба гулшан биншин
Ки намехоҳам аз он гул ки буд дар бозор
Буии маъшуқа ӣ ман ҳаст зи насрини зоҳир
Ранги рухсора ӣ ман гашти зи хайрии изҳор
Заъфарони акси рухи зард маро дид ба хоб
Лоҷарами чеҳра ӣ ӯ зард буд чун динор
Бо вуҷӯди рухи маъшуқау ҷом май ноб
Ҳастам аз ҷоми ҷаму малики сулаймони безор
Дар хуморам чаҳ кунам ? ҷом майам май бояд
Соқио ! лутф куну дафъи хуморами зи хами ор
Ҳар касеро ки дилӣ ҳаст дар ин мавсими гул
Дар миёни чаманӣ бода хӯрд бо дилдор
Чун мадори тараб аз бода ӣ лаълӣ бошад
Бодаи нӯш аз кафи маъшуқау андешаи мадор
Чун биҷузи боди ҳаво ҳеҷ надорад дар даст
наменадонам ки чаро панҷаи гушӯдаи сети чанор
намекунад абри баҳорӣ чу ман аз ҳасрати дӯст
Бар сари фарши зумуррад , гуҳар аз дидаи нисор
Дар гули зарду гули сурхи нигар дар бустон
Кини басони рух ман бошад ва он чун рухи ёр
Бас ки монанди шақоӣқи дили ман май сӯзад
Оташ афтод зи сӯзи дили ман дар гулнор
Не ки аз хок бурун омад ва гуё гардид
Даҳ забонӣ кунад имрӯз чу сӯсан дар кор
Ғунча аз парда бурун омаду гул хандон шуд
Вази дили булбул шӯрида бишуд сабру қарор
Гар бунафшаи сар худ кард гарон маъзӯраст
Зонкаҳ дар хоб чунон шуд ки нагардад бедор
Бар сари гули зи ҳавои беди аҷаб ларзон аст
Ки мабодо ки гули имсоли бирезад чун пор
Аз раёҳини гули сад барги براردи бустон
Вази шукуфаи яд Байзо бинмоед ашҷор
Арғавони хурраму гулшани хушу сӯсани дилкаш
Лола дар оташу гул дар табу наргиси бемор
Зимрони тозау хтмитару нилӯфари ғарқ
Хуши назари хурраму райҳони кашу ъбҳри айёр
Ғунча дар пӯст намегунҷад ва хуш ме хандад
Абри саргашта ҳаме гардад ва мегиряд зор
Чашми бодом агар тар шавад аз гиря ӣ абр
Даҳани пистаи бадв ханда кунад дигари бор
Аксӣ аз чеҳра ӣ зард худам ояд дар чашм
Чун туранҷ аз варақи сабзи намояди дидор
Сӯсану сарв чу рухсору қади дилкаши дӯст
Нор ва себаст чун пистону занхдон нигор
Олами пер дигар зиндагӣ аз сар гирад
Рӯзи наврӯз чу сунъаш бинмоед осор
Дар хазони байн ки зи сунъаши ънби рангоранг
Хӯша ӣ гавҳар ва лаъласт ки бошад пурбор
Мубдиъи сунъ , нигоранда ӣ на қасри сипеҳр
Довари даҳр , бароранда ӣ рӯз аз шаби тор
Як назар кард ва ду гетӣ ба дамӣ пайдо шуд
Холиқи халқ , нигоранда ӣ ҳафт ва нау чор
Ин бузургӣу ғурур аз чаҳ буд дар сари мо
Шояд аз давр кунем аз сари хеши ин пиндор
Офтобӣ ки ду сад раҳи зи ҷаҳон афзӯн аст
Ҳаст як нуқтаи дарин гардиш ҳамчун паргор
Ман ки бошам ? чаҳ кунам ? худ ба чаҳ хонанд маро ?
Ошиқи сӯхта ӣ гашта зи ҳиҷрони аФгор
То кунад сарву гул аз қомату рухсори хаҷал
Дар чамани сарви гули андом ман омад ба гузор
Гуфтам : аз себи занахгар бидиҳии шафтолуад
Ба шавам ҳоле ва дар пӯст нагунҷам чу анор
Гуфт : агар зарди шӯй аз ғами ман чун норанҷ
Бошӣ аз себу туранҷ ва ба ман бархӯрдор
Гарчи шамшоду санавбари қад раъно доранд
Қад чун норван ӯ ба азишон сад бор
Гуфтам : эй пистаи даҳон чун шудаам Фарҳодат
Коми ман зони лаби ширини шукр ханда барор
Гуфт : чун хусрав агар шукри ширини хоҳӣ
Ҳамчуи Фарҳод дар уфтии зи камари ошиқу зор
Зулф ӯ сунбултар буду Рахши барги саман
Не ғалат рафт ки бади зулфу Рахши лайл ва наҳор
Безанхдон чу себаш ки ба аз норанҷ аст
Кас надонад ки маро дар дил зораст чаҳ нор
Дидамаш рӯй чу имону мусулмони гаштам
Бозаш аз куфри сар зулф бибастам зуннор
Гуфтам : аз васфи ту ҳайдар ғазалӣ хоҳад гуфт
Шояд ар гӯш кунӣ аз санами сими изор :