Яке аз машойих гуяд раҳмаи аллоҳи алайҳ ки : « алрўҳи фии алҷсди колнори фии алҳтб , Фолнори махлуқау алФҳми маснӯъа . »
Ҷони андари тан чун оташаст андари ангушт , оташи махлуқу ангушти маснӯъу қадами ҷуз бар зоту сифоти худованд раво нест .
Ва аз машойихи разии аллоҳи анҳуам Абубакр воситӣ бӯдааст ки андари рӯҳи бештар сухан гуфтааст .
Аз вай меояд ки гуфт : « алأрўоҳи алии ъушраи мақомот , ҷонҳо бар даҳ мақом қоиманд нахусти ҷони мухлисон ки маҳбӯсанд андари зулматӣ ва ндонанд ки чаҳ хоҳанд кард бо эшон ,у дигари ҷони порсои мардон ки андари осмонҳои дунё ба мавориси аъмол шодмона мебошанд ва ба тоъат ҳои карда ва ба қӯти он май раванд , сдигри ҷонҳои мурӣдон ки дар осмони чаҳоруми андари лаззоти сидқу зилли аъмоли худ бо малоика мебошанд , чаҳоруми ҷонҳои аҳли мнн ки андари қнодили нур аз арш овехтаанд ки ағзияи эшон раҳматасту ашрабаи эшон лутфу қурбат , панҷуми ҷонҳои аҳл вафоанд ки андари ҳиҷоби сафоу мақоми астФ тараб мекунанд , шашуми ҷонҳои шаҳидонанд ки андари ҳўосли мурғон , андари биҳишт дар риёзи он , он ҷо ки хоҳанд май раванди гоҳу бегоҳ , ҳафтуми ҷонҳои муштоқонанд ки андари ҳуҷби анвори сифот бар бисоти адаб қиём кардаанд , ҳаштуми ҷонҳои орифонанд ки андари ҳзоири қудси бомдоду шабонгоҳи сухан худованд мешунаванду амокини худ андари биҳишту дунё май бенанд , нуҳуми ҷонҳои дӯстонанд ки андари мшоҳдти ҷмолўи мақоми кашфи мустағриқ шудаанду ҷузи вайро ндонанд ва бо ҳеҷ чизи нёромнд , даҳуми ҷонҳои даравишонанд ки андари маҳали фанои муқарар шудаанду авсофашони мубаддил шудау аҳволи мутағаййир шуда . »
Ва аз машойихи разии аллоҳ анҳуам меояд ки эшон онро бидидаанд , ҳар касе ба сӯратӣ ва ин раво бошад ; аз он чаҳ чун гуфтем ки мавҷӯдасту ҷисмии латиф , бояд то маръӣ буд ва чун ҳақ таъолӣ хоҳад , бинмоед бандаро чунон ки хоҳаду соҳиб китоб гуяд ки : дар ҷумлаи зиндагонии мо ба худовандасту пояндагии бадву зиндаи доштани мо феъл ҳақаст ва мо зинда ба халқ вайем , на ба зот ва ба сифоти вайу қавли рӯҳонӣони ҷумла ботиласт ва аз залолатии азими андари миёни халқи яке инаст ки рӯҳро қадим гӯйанд ; ва ҳарчанд ки иборат бадал кардаанду гуруҳеи нафас ва ҳиўлӣ мегӯйанду гуруҳеи нуру зулмат . Мбтлони ин тариқат май фано ва бақо гӯйанд ва ё ҷамъу тафриқа ва ё монанди ин . Иборатии музахраф сохтаанду куфри худро бидон таҳсин мекунанду мутасаввифа аз он гуруҳ безоранд ; ки исботи вилояти вҳқиқти муҳаббати худованди ҷуз ба маърифати вай дуруст наёяд ва чун касе қадим аз муҳаддис нашносад он чаҳ гуяд андар гуфт худ ҷоҳилӣ бошаду уқало ба сухани ҷоҳили нгроинд .
Кунун он чаҳ мақсӯди ин ду гуруҳи мбтл буд андари ин боб биёмад ва агар беш аз ин бояд , андари катбӣ аз он ман бибояд талабед . Ин ҷои муроди ман ттўил нест .
Акнӯн ман кашфи ҳиҷоби абвоби муомилоту ҳақоиқи аҳли тасаввуф бо бароҳини зоҳири андари ин китоб баён кунам то тариқ донистани мақсӯд бар ту осон гардад ва аз мункирони онро ки басиратӣ буд бо роҳ ояду марои бад-ӣни дуо ва савобӣ бошад , ани шоءи аллоҳ , таъолӣ .