эй саводи зулфи ту савдои ман

Рӯй ту хуршеди мҳроФзои ман

Дили миёни зулфат ва ман раҳ нишин

Фарқи байн аз ҷой ӯ то ҷои ман

Фитнаи ҳамсоягони шаб то саҳар

Дар миёни кӯии ту ғавғои ман

Аз висолатгар чаҳ маҳрӯмам хуш аст

Бо хаёлати ишқи бозиҳои ман

Дил ба перии ҳам ҷавонӣ ме кунад

Ваа зи дасти ин дили бурнои ман

Лоиқи ҳасани ҷаҳонгир ту нест

Ҷузи суханҳои ҷаҳони паймои ман