Асари лутфи худоӣ ки чунин зебоӣ

То ту манзури манӣ шокирам аз бенаӣ

Нест моро шаби васли ту муяссар зеро

Ки шаб тира шавад рӯз чу рух бинмое

Чун хаёли ту зи пешами нафасӣ холӣ нест

Шармам ояд ки шикоят кунам аз танҳоӣ

Дар мау меҳр ба ёди ту назар ме кардам

Ғайритем гуфт ба чашмам ки зиҳӣ ҳар ҷое

Лоиқи мансаб ҳасанат набӯд гар гӯям

Ки чу хуршеди ҷаҳони гиру ҷаҳони ороӣ

Гар ба ранги гули рухсори ту будӣ хуршед

Ҳамчу ёқӯт намӯдӣ фалаки миное

Бо машоми ту лаб хуш нафаст ҳамнафас аст

Миҷмару авд нау атри ҳамеи осое

Дар ҳадиси ту ки ҷонии сети равони ширинӣ

Беш аз онаст ки гӯям шукрии михоиӣ

Суханатро ҳама гӯшему зи завқи суханат

Гӯш беҳуш надонад ки чаҳ ме фармое

Сухании лоиқи васфати зи забон май талабам

эй дариғо ки вафо менакунад гуёе

Меҳрварз ту ҳамамаст зиҳии ҳасану карам

Тоза шуд дар дили перами ҳаваси бурное