Мштоби сорибон ки марои пой дар гул аст

Дар гарданами зи ҳалқаи зулфаш слосл аст

Таъҷил мекунӣ ту ва поем наме равад

Берун шудани зи манзили асҳоб мушкил аст

Ширинии висол чу бе талхии фироқ

Касро насиб нест зи даврон чаҳ ҳосил аст

Чун оқибати зи суҳбати ёрон баридании сет

Пайванд бо касе накунад ҳар ки оқил аст

Рӯзи видоъ ғарқа хӯнанд ошиқон

Ваон ков назора мекунад аз давр ғофил аст

Моро хаёли дӯст ба фарёд ме расад

Вар на фироқи суҳбат ӯ заҳр қотил аст

Ҳар ҷо ки менишинам ва чандон ки май рӯм

Дар гарданами ду дасти хаёлаш ҳамоил аст

Аз дидаҳамам хаёлаш наме равад

Онҷо фироқ нест ки пайванд бо дил аст