эй дар иқлӣм маъонӣ зада кӯси шоҳӣ

Бандаи амру мутӣъи ту зи ма то моҳӣ

Ҳар ки хоки раҳи ту тоҷи сар худ накунад

Пеши арбоби маъонӣ буд аз бе роҳӣ

Ҳаст афкори ту машшотаи абкори ғиўб

Ки зи асрори саропардаи ғайби огоҳӣ

Халқи дунё чу туфайланду тўӣии ҳосили кун

Аҳли маънӣ ҳама хайланд ва ту шоҳаншоҳӣ

Дръи ҳикмат чу бапушӣу дроӣӣ дар саф

Шер дар беша маънӣ кунадат рӯбоҳӣ

Он қадр ҳаст қабули ту дар он дар ки расад

Ҳар дам аз ҳукми қазои ончии ту дар мехоҳӣ

Аз ҳамаи фазлу ъаноёти илоҳӣ на бас аст

Ин саодат ки ту шоистаи он даргоҳӣ

Гар бдомон висолат нарасад нест аҷаб

Дасти умеди ҳусайн аз ҷҳаҳи кӯтоҳӣ