эй фароҳам карда аз шерони хароҷ

Гаштае рӯбаҳи мизоҷ аз эҳтиёҷ

Хастагиҳои ту аз нодорӣ аст

Асли дарди ту ҳамин беморӣ аст

намерибоед рифъат аз фикри баланд

намекашад шамъи хаёли арҷманд

Аз хам ҳастӣ май глФоми гир

Нақди худ аз кӣсаи айёми гир

Худ фурӯди о аз шутур мисли умр

Алҳзр аз миннати ғайри алҳзр

Тобкии дарюза мансаб кунӣ

Сӯрати Тифлони зи не мураккаб кунӣ

Фитратии кӯ бар фалаки бандади назар

Паст мегардад зи эҳсон дигар

Аз савол , ифлос гардад хортар

Аз гдоӣии гдиаҳгар нодор тар

Аз саволи ошуфтаи аҷзои худӣ

Бе таҷаллии нахли синои худӣ

Мушти хоки хешро аз ҳам мапош

Мисли маи ризқи худ аз паҳлуи тарош

Гарчи бошӣ танги рӯзу танги бахт

Дар раҳи сайли балои афкандаи рахт

Ризқи хеш аз неъмати дигари мҷу

Мавҷи об аз чашмаи ховари мҷу

То набошӣ пеши пайғамбари хаҷал

Рӯзи Фрдоӣӣ ки бошад ҷони гусал

Моҳро рӯзӣ расад аз хон меҳр

Доғ бар дил дорад аз эҳсони меҳр

Ҳиммат аз ҳақи хоҳ ва бо гардуни ситез

Обрӯии миллати Байзои марез

Онкии хошок батон аз каъба рафт

Марди косибро « ҳабиби аллоҳ » гуфт

Вой бар миннат пазир хон ғайр

Гарданаш хам гашта эҳсони ғайр

Хешро аз барқи лутфи ғайри сӯхт

Бо пашизии моя ғайрат фурухт

эй хунаки он ташна кандар офтоб

наменахоҳад аз Хизри як ҷоми об

Тар ҷабин аз хиҷлат соил нашуд

Шакл одам монаду мушт гул нашуд

Зери гардуни он ҷавони арҷманд

намеравад мисли санавбари сари баланд

Дар тиҳӣ дастӣ шавад худ дор тар

Бахт ӯ хобида , ӯ бедор тар

Қулзуми занбили сайл оташ аст

Гар зи даст худ расад шабнам , хушаст

Чун ҳубоб аз ғайрат мардона бош

Ҳам ба баҳри андари нигун паймона бош