Синаи мо аз Муҳамади доғи доғ

Аз дам ӯ каъбаро гул шуд чароғ

Аз ҳалоки қайсару касрии сурӯд

Навҷавононро зи дасти мо рабӯд

Соҳиру андари каломаш соҳирӣ аст

Ин ду ҳарфи лоолаҳи худ кофарӣ аст

То бисоти дайни обо дар навард

Бо худовандон мо кард ончӣ кард

Поши пош аз зрбтши лоат ва манот

Интиқом аз вай бигир эй коинот

Дил ба ғоиби баст ва аз ҳозир гусаст

Нақши ҳозирро фусун ӯ шикаст

Дида бар ғоиби фурӯ бастан хатост

Ончии андар дида меноед куҷост

Пеши ғоиби саҷдаи бурдан кӯрӣ аст

Дайни нав кӯрасту кӯрӣ даврӣ аст

Хам шудани пеши худоӣ бе ҷаҳот

Бандаро завқӣ набахшад ин слўт

Мазҳаб ӯ қотеъи малику насаб

Аз Қурайшу мункир аз фазли араб

Дар нигоҳ ӯ яке болоу паст

Бо ғуломи хеш бар як хон нишаст

Қадари аҳрори араби нашинохта

Бо кулуфтони ҳабаш дар сохта

Аҳмарон бо асвадон омехтанд

Обрӯӣ дудмонӣ рехтанд

Ин мусовоти ин мўохот аъҷмӣ аст

Хуб медонам ки салмон Мaздaкӣ аст

Ибни Абдуллоҳи фиребаш хӯрда аст

Растхезӣ бар араб оварда аст

Итрати ҳошими зи худ маҳҷӯри гашт

Аз ду ракаати чашми шан бе нури гашт

Аъҷмиро асл аданоне куҷост

Гунгро гуфтор сҳбонӣ куҷост

Чашми хосон араб гардӣда кӯр

Бар нёӣӣ эй зуҳайр аз хоки гӯр

эй ту моро андарин саҳрои далел

Башикан афсун навой Ҷабраил

Бози гӯй эй санги асвади бози гӯй

Ончии дидем аз Муҳамади бози гӯй

эй ҳбл , эй бандаро пӯзиш пазир

Хонаи худро з бекишон бигир

Гилаи шанро ба гиреҳгон кун сиблат

Талх кун хурмоишонро бар нахайл

Сарсарии даҳ бо ҳавои бодия

« анҳми эъҷози нахли хоўиаҳ »

эй манот эй лоати азин манзили Марв

Гар з манзил мерӯй аз дили Марв

эй турои андари ду чашми мо всоқ

Муҳлатӣ , ани канти азмъти алФроқ »