Ҳар куҷои астизаҳ ӣ буд ва набӯд

Кас надонад сари ин чархи кабӯд

Ҳар куҷо марг оварад пайғом зист

Аихўши онмрдӣ ки донад марг чист

Ҳар куҷо монанди боди арзони ҳаёт

Бесабот ва бо таманнои сабот

Чашми ман сад олами шаш рӯза дид

То ҳади ин коинот омад падед

Ҳар ҷаҳонро моҳу парвинӣ дигар

Зиндагиро расму ойинӣ дигар

Вақт ҳар олами равон монанди зу

Дайри ёзи ӣнҷоу онҷои тунди рӯ

Соли мо ӣнҷои маии онҷои дамӣ

Беш ин олам ба он олами камӣ

Ақли мо андари ҷаҳонии зуфунун

Дар ҷаҳони дайгарии хору забун

Бар суғури ин ҷаҳон чун ва чанд

Буд мардӣ бо садои дардманд

Дида ӯ аз уқобони тез тар

Талъат ӯ шоҳиди сӯзи ҷигар

Дмбдми сӯзи дарун ӯ фузуд

Бар лабаши байтӣ ки сад бориши сурӯд

« на ҷбрилӣ на Фирдавсӣ на ҳурии неи худовандӣ

Кафи хокӣ ки мисўзди зи ҷони орзӯмандӣ »

Ман ба рӯмӣ гуфтам ин девона кист

Гуфт « ин фарзонаи алмонўии сет

Дар миёни ин ду олам ҷой ӯст

Нағмаи деринаи андар ноӣ ӯст

Бози ин ҳаллоҷ бедору расан

Навъ дигар гуфта он ҳарфи куҳан

Ҳарф ӯ бебоку афкораши азим

Ғарбён аз теғи гуфтораши ду ним

Ҳамнишин бар ҷазба ӯ паии набард

Бандаи маҷзӯбро маҷнӯни шимурд

Оқилон аз ишқу мастӣ бе насиб

Набз ӯ доданд дар дасти табиб

Бо пизишкон чист ғайр аз риюу ранг

Вои маҷзӯбӣ ки зоди андари фаранг

Ибни сино бар баёзии дил наад

Раг занад ё ҳуби хоб овар диҳад

Буд ҳаллоҷӣ ба шаҳри худ ғариб

Ҷони зи муллои бараду кишт ӯро табиб

Марди раҳ доне набӯд андари фаранг

Пас фузун шуд нағмааш аз тори чанг

Роҳравро каси нишон аз раҳи надод

Сад халал дар воридот ӯ фитод

Нақд буду каси айёр ӯро накард

Кордонии марди кор ӯро накард

Ошиқӣ дар оҳи худ гум гашта ӣӣ

Соликӣ дар роҳи худ гум гашта ӣӣ

Мастӣ ӯ ҳар зҷоҷиро шикаст

Аз худо бибаред ва ҳам аз худ гусаст

Хост то бинад ба чашми зоҳирӣ

Ихтилоти қоҳирӣ бо дилбарӣ

Хост то аз об ва гул ояд бурун

Хӯшаи ӣӣ каз кишт дил ояд бурун

Ончӣ ӯ ҷӯяд мақом кибриёст

Ин мақом аз ақл ва ҳикмат моварост

Зиндагии шарҳи ашорот худӣ аст

Лоу ало аз мақомот худӣ аст

ӯ ба лои дармонд ва то ало нарафт

Аз мақоми абда бегона рафт

Бо таҷаллии ҳамканор ва бе хабар

Давртар чун мива аз бехи шаҷар

Чашм ӯ ҷузи руят одам нахост

Наъра бибоконаҳ зад « одам куҷост »

Варна ӯ аз хокёни безор буд

Мисли Мӯсои толиби дидор буд

Кош будӣ дар замони Аҳмадӣ

То раседӣ бар сарвари сармадӣ

Ақл ӯ бо хештан дар гуфтугӯаст

Ту раҳи худ рӯ ки роҳ худ накӯаст

Пеш на гомӣ ки омад он мақом

Кондрў беҳарф май раведи калом »