Фикр он бош ки сол дигар эй шӯхи писар
Рӯзгори ту дигар гардаду кори ту дигар
Ҳасани ту баста ба мӯеаст зи ман ранҷа машав
Ки зи рӯзи бади ту бар ту шудам ёдовар
Бар ту ин мӯӣ буд ақрби ман ҳабл варед
эй ту дар дидаи ман абҳии ман нури басар
Мӯӣ онаст ки чун срзнд аз оризи ту
Ҳамаи аъзоят тағйир кунад по то сар
На дигар васф кунад каси сари зулфат ба абир
На дигар мадҳ кунад каси лаби лаълат ба шукр
На дигар бошад рӯй ту чу моҳи Нахшаб
На дигар монад қади ту ба сарви кшмр
Гӯшт он гӯшаст аммо набӯд ҳамчуи садаф
Чашмат он чашмаст аммо набӯд чун ъбҳр
Турраи ?ут турра пешаст вале кӯи знҷбр ?
Синаи ?ут сина қабласт вале кӯи мармар ?
Ҳамчуи ин мӯ ки кунад манъи вуруд аз ушшоқ
Хор оҳан накунад дафъи ҳуҷум аз сангар
На дигар каси зқФоӣ ту фитад дар кӯча
На дигар кас ба ҳавои ту ситад дар маъбар
Онкӣ бар дар буд имсоли ду чашмаши шабу рӯз
Ки ту бози ое ва бар хезад ва гирадат ба бар
Соли нав чун ба дар хона ӯ пой наҳй
Ходиму ҳоҷиб ӯ узр ту хоҳад брдр
На кам аз мӯрӣ дар фикр зимистонат бош
Пеш кин мӯ ба рахт чун мӯри оради лашкар
Ман турои тифлаки боҳушӣ ангошта ам
Тифли боҳуш на худ рой буд на худ сар
Гар ҷавонӣаст бас , ар хўшгзоро нест бас аст
Охир ҳол бибин , оқибати кори нигар
Дар клӯб ҳо натавон кард ҳамаи вақти нишот
Дар ҳотел ҳо натавон баради ҳамаи умр ба сар
Ту ба аслу насаб аз силсилаи ашрофӣ
Ин шарофатро аз силсила хеш мабар
Вақтро мардум бо ақл ғанимат шимуранд
Агарат ақл буд вақти ғанимати бшмр
Такя бар ҳасан макун дар талаби илм барои
Ин дрхтист ки ҳар фасл диҳад бар ту самар
Сими имрӯзи з дастат баравад то фардо
Бодбр бошад чизе ки буд бодоўр
Хати буруни оре на хат ба ту бошад на савод
Хусри алднёу алохраҳи гардии охир
Кӯш каз илм ба худ такяи гуҳии созкнӣ
Чун бибандади ҳасан аз хизмати ту сози сафар
Дарсро бояд зон пеш ки риш ояд хонд
Нишнидӣ ки буд дарси сғри нақши ҳаҷар ?
Донишу ҳасан ба ҳам нури алии нур буд
Ваа аз он соҳиби ҳасанӣ ки буд донишвар
Илм агар хоҳӣ бо мардум олам биншин
Гул чу гул гардад хушбӯ чу ба гул шуд ҳамбар
Зарра бар чарх расад аз асари тобиши хур
Пшк хушбӯ шавад аз суҳбати машки азФр
Тугар аз хизмат некон наченӣ ғайр аз хор
Ба ки дар суҳбати дунони даравии сиснбр
Чораи кори ту инаст ки ман ме гӯям
Бовар аз ман куну ҷуз ман макун аз каси бовар
Баъд аз ин аз ҳамаи каси бугсал ва бо ман пайванд
Кончаҳ аз ман ба ту ояд ҳама хайраст на шар
Икдлу якҷо дар хонаи ман манзил кун
Ончунон дон ки худ ин хонаи харидӣ бо зар
Гарчи бе мояи харидори висол ту шудам
Илми ман байн ва ба бе моиагии ман мангар
Ҳунарии мард ба бадбахтӣ ва сахтӣ назайд
Вари зайди як ду се рӯзӣ набӯд афзӯнтар
Ман ҳамон турфаи нависандаи вақтам ки бурданд
Мншотмро муштоқон чун коғази зар
Ман ҳамон донои гӯяндаи даҳрам ки хуранд
Қсби алҷиби ҳадисамро ҳамчун шукр
Саъдии асрам , ин дафтар ва ин девонам
Боварат нест ба девонами байну дафтар
Беҳтарини марди шарафманд дар ин малики манам
Ҳамнишин ту ки май бояд аз ман беҳтар
Ҳеҷ айбии биҷуз аз фақр надорам биллоҳ
Фақр фахраст вале танҳо бар пайғамбар
Ҳиммати олӣ бо кӣсаи холӣ дардӣ аст
Ки ба он дард гирифтор нагардад кофар
Ту мудоро кун имрӯз ба дарвешии ман
Ман талофӣ кунам ар бахт ба ман шуд ёвар
эй басои муфлиси имрӯз ки фардо шуда аст
Соҳиби хона ва даҳ , молики асбу астар
Ман на онам ки ҳуқуқи ту фаромӯш кунам
Гар расад риши ту аз оризи ту то ба камар
То марои чашм буд дар ақабат ме нагарм
Ҳам магар кӯр шавам каз ту кунам сарфи назар
То марои пой буд бар асарат ме оем
Магари он рӯз ки бечора шавам дар бистар
Ба худоӣ ки ба ман фақр ва ба қорун зар дод
Ганҷи қорунам дар дида буд хокистар
Гарчи кардам сухан аз фақри ту андешаи мадор
На чунонаст ки дар кори ту монами музтар
Бо ҳамаи фақри кашами ҷавр ту дорам ҷон
Бо ҳамаи заъф барам бори ту то ҳаст камар
Гарчи оташи бтФди чеҳраи оҳангар , боз
Орад аз кӯраи буруни оҳани худ оҳангар
Ман чу хуршеди ҷаҳони тобаму бинии хуршед
Худ бараҳнааст вале бар ҳама бахшад зевар
Ҳар чаҳ аз баҳри ту лозим шавад омода кунам
Гарчи бо кдимин бошад ва бо хӯни ҷигар
Ба фидоӣ ту кунам ҷумлаи дорои хеш
эй рахти хубтар аз оинаи Искандар
Ҳукми ҳукми туу фармоиш фармоиш туаст
Ту худовандӣ дар хона ва ман фармон бар
На ба рӯй ту биорам на ба кас шиква кунам
Гар серум башиканӣ ар хона кунӣ зеру зибр
Ту ба ҷуз ханда набинӣ ба лабам гарчи маро
Дар дили анвоъ ғсс бошаду ақсоми фикр
Ҳар чаҳ дар кӣсаи ман бинӣ баргир ва бирав
Ҳар чаҳ аз хонаи ман мехоҳӣ бурдору бабр
Ҳарчӣ аз ҷомаи ман бинӣ хубаст бапуш
Ҷомаи хубтар ар ҳаст ба бозор , бихар
Пеш рӯй ту нуҳуми хубтарин луқмаи чарб
Зери боли ту кашами нармтарин болаши пар
То тавонам нагузорам ки ту бе пӯли шӯй
Гарчи бифурӯшам сардории танро ба зарар
Ончунон шику маду хуб нигоҳат дорам
Ки заҳр бо мади ин шаҳри шӯй бо мадтар
Ҷомаи ?ут бояд бо ҷон мутаносиб бошад
Ба пилос андар печид нишоед гавҳар
Пеш ту меРом парвонаи сифати пеши чароғ
Даври ту гирдам чун ҳола ки бар даври қамар
Танги гирам ба ?бирти нарми бухорами баданат
Ман яқинан ба ту дили сўзтрм то модар
Гирди сардорӣу шалвори ту худ пок кунам
Ман ба тазйини ту муштоқи терм то нукар
Перҳанҳои турои ҷумлаи худ оҳори занам
Ман зи оҳор задани воқифаму мустаҳзар
Ҷо ба хилвати даҳумат то ки набенанд рахт
Ту писари бача тафовут накунӣ бо духтар
Зери шалворӣу пероҳану шалвори туро
Шастау рафтау нокардаи бёрмт ба бар
Кафши ту вокс зада ҷомаи атўи хӯрда буд
Ҳар саҳари конро дар покнии инро дар бар
Яқаи ?ути поку кулоҳати нав ва сардаст тамиз
Айнаку дасткашу соъату путин дар хур
Дастмолатро махсӯси муаттари созам
На бидон бояд ту хушк кунӣ оризтар ?
Тар ва хушкат кунам он сон ки фаромӯш кунӣ
Он шафқатҳо каз модар дидӣу падар
Шаб агар байнам каз хоб гарон гашта сарат
Синаи пеши орм то такя диҳӣ биравӣ сар
Нафаси оҳистаи кашами дида ба ҳам нагузорам
То ту бар синаам оромии шаб то ба саҳар
Вари дилами хост ки як бӯса ба мӯии ту занам
Он чунон нарми занам кат нашавад ҳеҷ хабар
Шаб бпушонам рӯй ту чу як кадбону
Субҳ барчинам ҷои ту чу як хизматгар
Чашм аз хоб чу багушӯдӣ пеши ту нуҳум
Синии нону паниру карау шеру шукр
Шонау оинау ҳавлау собӯну гулоб
Ҷумла бо синӣ дигар наҳиммат дар маҳзар
Оби резам ки башуе рух ҳамчун қамарат
Он ки ношстаҳи баради оби рухи шамсу қамар
Худ занами шонаи сари зулфи длорои туро
Нарму ҳамвор ки як мӯ накунад шонаи ҳадар
Бистари хоби ман ар тӯдаи хокистар буд
Аз паии хоби ту омода кунам тахти Фнр
Сандалиҳои туро низ Фнрдор кунем
Сандалиҳои Фнрдор буд роҳат тар
Орм аз баҳри ту мшоқу муаллими лекин
Дарсу машаққатро худ гирам дар таҳти назар
Саъии устод ба кори ту на чун саъй ман аст
Доя ҳар қадар буд хуб , нагардад модар
Ҳар қадар хаста кунад машғалаи рӯзи маро
Шаби зи таълими ту ғифлат накунам ҳеҷ қадар
Чашм бар ҳам назанам гарчи маро хоб ояд
То ту дарси худ покизаи намое аз бар
Сад ғалат дошта бошӣ ҳамаро ме гӯям
Гурбаи як бор нафаҳмидӣ як бор дигар
Аз китобу қаламу қайчӣу чоқу ва дуот
Ҳар чаҳ дорам ба ту хоҳам дод эй шӯхи писар
Ҳафтае як шаб аз баҳри нишоти дили ту
Тору сантӯр фароҳам кунаму ромишгар
Ҷумъаҳо пӯли дршаҳи даҳумат то биравӣ
Гуҳи мъиниаҳ , гуҳии шимурон , гуҳи қасри қаҷар
Вар кунӣ гоҳе дар кӯҳу камари қасди шикор
Аз пасу пеш ту башитобам дар кӯҳу камар
Ҳам аниси шаб ман бошӣ ва ҳам мӯниси рӯз
Ҳам рафиқи сафарами гардӣ ва ҳам ёри ҳзр
Шаб ки аз дарс шудӣ хаста ва аз машқи Касал
Нақл гӯям ба ту аз рӯй тавориху сайр
Қиссаҳо баҳр ту хонам ки буриши ҳеҷ буд
Ба алии қиссаи Усмону Абубакру умр
Як ду солӣ ки шӯии меҳмон дар хонаи ман
Марди ороста Эй кардӣ бо фазлу ҳунар
Арабӣ хону забони дони шӯйу торихӣ
Соҳиби баҳраи зи фиқҳу зи ҳадису зи хабар
Хати нависӣ ки агар бинад амиролктоб
Кунад фирор ки ба навиштае аз ваии беҳтар
Шеъри гӯйӣ ки агар башнавад оқои малик
Офарин гуяд бар шоиру шоърпрўр
Дохили хизмат давлат кунамат чанде баъд
Ое аз ҷумлаи аъзои дўоӣр ба шимур
Ибтидои гардии набот ва сипас оршиўист
Баъди муншии шӯйу баъди раиси дафтар
Гар худои хости раиси алўзро низ шӯй
Ман чунин дидаам андари нафаси хеши асар
Ончӣ дар кори ту аз даст ман ояд инаст
Беш аз ин орзӯе дар дил ту ҳаст магар ?