Дидам андари гардиши бозори Абдуллоҳ ро

Ин аҷаб набӯд ки дар бозори байнами моҳ ро

Мардумон оянд истеҳлолро болои бом

Ман ба зер сақф дидам рӯй Абдуллоҳ ро

Юсуфи сонӣ ба бозор омад эй нафаси азиз

Рӯи бихар ӯро ва бар хон акр май мсўоаҳ ро

Ҳар ки ӯро дид моҳзо башар гуяд ҳаме

Ман дарин гуфта ситоиш мекунам афвоҳ ро

Тарсами ин бозорён аз дидан ӯ бишиканад

Кош тағйирӣ диҳад як чанд гардишгоҳ ро

Гум кунад тоҷири ҳисоби заръу косиби роҳи дахл

Чун бибинад бар дукони он шамсаи харгоҳ ро

Вар биафтад чашми зоҳид бар Рахши вақти намоз

Лои илоҳ аз гуфта соқит созад алои аллоҳ ро

Ҳар ки ӯро дид роҳи хонаи худ гум кунад

Борҳои ин қисса собит гашта ин гумроҳ ро

Дар забонам лукнат ояд чун кунам бар ваии салом

Ман ки мафтӯн мекунам аз суҳбати худ шоҳ ро

эй ки гӯйии қисса аз зулфи парешони дароз

Рӯ бибин он турраи фари хӯрдаи кӯтоҳ ро

Ғабғабӣ дорад ки давр аз чашми бад бе ихтиёр

намекашад аз синаи бинандаи беруни оҳ ро

Кӯҳ нураст он кФл дар пушти он дарёии нур

Ростии зебади хазонаи хусрави ҷами ҷоҳ ро

Ҳеҷ кас огаҳ нахоҳад шуд зи кори ишқи мо

Муғтанами дони суҳбати ин пери кори огоҳ ро

Гар ту исмат хоҳ мебошам марам аз ман ки ман

Посбони исматами атфоли исмати хоҳ ро

Ман зи зулфи машки фоми ту ба бӯеи қонеъам

Сол ҳо бошад ки ман бадрӯд гуфтам боҳ ро