Ҳазрати шӯридаи Авестоади сухани санҷ

Он ки ҳамаи чизи беҳтар аз ҳама донад

Боди сабогар гузар ба порси намояд

Шеъри маро аз лиҳоз ӯ гузоранд

Банда ндонем ки дар куҷои рӯми охир

Ҷазбаи Широзён маро бикашанд

Маскан шӯридаасту мадфани саъдӣ

Шаҳр дигар ҳамсарӣ ба ӯ натавонад

Бозам аз ин ҷойгоҳи нағзи дили афрӯз

То ба куҷои даст рӯзгор баранд

Май рӯми он ҷо ки рӯзгор бихоҳад

Май кашами он ҷо ки осмон бикашанд

Бандаи ҳамин қадари шокирам ки ба Широз

Ҳар ки шабии дилбарӣ ба пар бинишонад

Ёд ман уфтад дар он дақиқа ва аз давр

Бӯса чанде ба ҷой ман бастанд

Гуяд ҷои ҷалоли холӣ ва он гоҳ

Лиззати он бӯсаро ба ман биппаранд

Баъди вафотами миёни мардуми Широз

Ин сухан аз ман ба ёдгор бимонад