Устоди кули фии алкул шӯридааст дар шеър

Танҳо на ман бар онам мардуми ҳама бар онанд

Аз аҳли завқ Широз хоҳам ки гоҳ гоҳе

Бо хуби рӯи нигорӣ чун ком дил баронанд

Ҳар узв ӯ ки бенанд аз узви дигараш ба

Зон узви бӯсае чанд бар ёд ман ситонанд

Ваон гоҳ бо се ангушти он лиззат аз лаби хеш

Гиранду рӯ ба Теҳрон аз баҳри ман проннд

Зарроти омонии ин ҳадяи равон ро

Зон ҷо ки боз гиранд дар қалб ман нишонанд

То ман ба завқ оем шеър ва ғазал бихонам

Хубони шеър бояд қадар маро бидонанд