Сабзаи нигари тоза ба бори омада
Софӣу пайваста ва равған зада
Срсраҳи фасли баҳорон буд
Вази паии сар хӯрдани ёрон буд
Ҳамчуи ду парвонаи хуши болу пар
Дода Аннан бар кафи боди саҳар
Даст ба ҳам дода бар он сар хӯрем
Гоҳ ба ҳам гоҳи з ҳам бигузарем
Балки зи аҷроми замин рад шавем
Ҳар ду яке рӯҳ муҷаррад шавем
Сайр намоем дар офоқи нур
Аз назари мардуми хокӣ ба давр
Бош ту чун гурба ва ман мӯши ту
Мӯши гирифтор дар оғӯши ту
Гурбаи сифати врҷаҳ ва газам бигир
Вели даҳ ва пуртем кун ва бозам бигир
Тифли шӯ ва хусб ба домони ман
Шер бануш аз сари пистони ман
Аз сари зулфами талаб машк кун
Бо нафаси ман арақат хушк кун
Врҷаҳ ва шодӣ кун ва башикан бизан
Гул бикун аз шоха ва бар ман бизан
Даст бикаш бар шиками софи ман
Бӯса бизан бар даҳани нофи ман
Моч кун аз синаи симини ман
Газ бигир аз лаби ширини ман
Ҳамчуи кулам бӯ кун ва чун мл бануш
Бификан ва лухтам кун ва бозам бапуш
Ғунчаи сифат ханда куну бози шӯ
Ишваи шӯу ғамзаи шӯу нози шӯ
Қлқлкм май даҳ ва ншкон бигир
Ман чаҳ бигӯям чаҳ бикун , ҷон бигир !
Гуфт ва дигар бора талаб кард бӯс
Боз шуд он чеҳраи хандони абус
Аз ғазаби афканда бар абрӯи гиреҳ
Аз паии пайкор камон карда зиҳ
Хост чу бо Зуҳра кунад гуфтугӯ
Рӯй ҳам афтод ду мижгон ӯ
Хуфтани мижгонаш на аз ноз буд
Балки дар он хуфтагии як роз буд
Амр табиӣаст ки дар байни роҳ
Чун бирасад марди лаби партгоҳ
Хоҳад аз ин сӯ чу ба он сӯи ҷаҳд
Чашми худ аз воҳима бар ҳам наад
Тозаи ҷавони оқибати андеш буд
Бо хабар аз оқибати хеш буд
Дид раседаст лаби партгоҳ
Воҳима аз чашм бибаст аз нигоҳ
Оҳ чаҳ хуи хлб маҳибӣаст ишқ !
Мӯҳликаи пари з наҳифӣаст ишқ
Кист ки бо ишқи бчўшди ҳаме
Вази ду ҷаҳони дидаи напушади ҳаме
Борӣ аз он бӯсаи ҷавони далер
Воҳима бигирифту сроФкнди зер
Гуфт ки эй нусхаи бадал аз парӣ
Ҷилди сеюм аз қамару муштарӣ
Атфи баён аз гулу сарву саман
Ҷумлаи таъкӣди зи боғу чаман
Донамат аз ҷинси башари бартарӣ
Лек надонам башарӣ ё парӣ ?
Ишва аз ин беш ба корам макун
Сарфи масоъӣ ба шикорам макун
Бар лабами он қадр талангур мазан
Ҷоаш бимонад ба лабам , пар мазан
Шӯх машав , шӯъбада бозӣ макун
Пеши мёи даст дарозӣ макун
Даст мазан то нашавад зинҳор
Оризи ман лолаи сифати доғдор
Гар асарӣ монад аз ангушти ту
Боз шавад мушти ману мушти ту
Узр чаҳ орад ба касон рӯй ман
Як манаму чашми ҳамаи сӯии ман
Зуҳр ки дар хонаи нуҳуми пои худ
Бигузарам аз мавқифи лолои худ
Он ки қадаши чифта чу шамшер шуд
То қади ман росттар аз тир шуд
Бинад агар дар рухи ман лакка Эй
Бешак аз он лакка хӯрд якка Эй
То дили шаби ғурғур ва ғавғо кунад
Муғтанамам созад ва расво кунад
Халқ чаҳ донанд ки ин доғ чист
Бар рухи ман доғи ту ё доғ кист
Кист ки ин зулм ба ман карда аст
Марди баради тӯҳмат ва зан карда аст
Шаҳди лаби ман нмкидаҳаст кас
Дар қурӯқи ман нчридаҳаст кас
Ҳеҷ хаёлӣ назада роҳи ман
Бадарғаи кас нашудаи оҳи ман
Зоғчаҳи каси нншстм ба бом
Бод ба гӯшам нарсонда паём
Сайри надидаи назарӣ дар рухам
Шод нагашта дилӣ аз посухам
Ҳеҷ парешон нашудаи хоби ман
Абри надидаи шаби маҳтоби ман
Оина ман напазируфта ранг
Пой наботам нарасида ба санг
Хӯрдаам аз хуби рухони мушт ҳо
Сӯзани ншкони зи сари ангушт ҳо
Хуби рухони хуши Рӯшони хайли хайл
Сӯй ман оянд ҳамаи ҳамчуи сайл
Аср гузар кун тарафи лолаи зор
Сарви қадони байни ҳамаи лолаи изор
Ҳар зану мардӣ ки ба ман бингарад
Як қадам аз паҳлавӣ ман нагзарад
Ишва кунон бугзарад аз сӯии ман
То занад оринҷ ба бозуии ман
Гарчи ҷавонами ману соҳиби ҷамол
Меҳр батонро накунам эҳтимол
Зан накунад дар дили ҷангии мақом
Ишқ занонаст ба ҷангии ҳаром
Ошиқӣу марди сипоҳии куҷо
Додани дили дасти муноҳии куҷо ?
Ҷойгаҳи ман шудаи қалби сипоҳ
Қалби занонро накунам ҷойгоҳ
Мардум беаслаҳа чун гӯсфанд
Дар қурӯқи ғайрати мо май чаранд
Гург шиносем ва шубонем мо
Ҳофиз номӯс касонем мо
То ки бар ин гила бузургӣ кунем
Нест сазовор ки гиреҳгӣ кунем
Хӯн ки чакад баҳри ватан рӯй хок
Ҳайф буд гар набӯд хӯни пок
Қалб сипоҳаст чу мأўои ман
Қалби фалон зан нашавад ҷои ман
Макри занон хондаам андари румон
Ишқи занон дидаам аз ин ва он
Дида ва дониста науфтам ба чоҳ
Каҷ накунам пои худ аз шоҳроҳ
Шоҳ парастӣаст ҳамаи дайни ман
Ҳуби ватани пешау ойини ман
Бинад агар ҳазрати ашрафи маро
Ояд ва берун кунад аз сафи маро
Гар шунӯди шоҳ ғазаб ме кунад
Беадабонро шаҳ адаб ме кунад
Ҳар чаҳ миёни ман ва ту бугзарад
Бод бар шоҳи хабар май барад
Бод бар шоҳи барад аз ҳаво
Кӯҳ бигӯед ба забони садо
Бар сари мо фикрӣ агар раҳ кунад
Хилқати он фикр , худ шаҳ кунад
Фурм низомаст чу дар бар маро
Суҳбат зан нест муяссари маро
Баъд ки оем ба либоси сўил
Аз ту тҳошӣ накунам бе далел
Нози нёмўзи ту сарбоз ро
Баҳри худ андӯхта кун ноз ро
Хез ва бирав даст бидор аз серум
Низ мабар даст ба поини терм !
Зуҳра ки дар мавқеи гуфтор ӯ
Буд фано дар лаби гулнор ӯ ,
Монда дар ӯ хира чу сӯратгарӣ
Дар қалами сӯрати бӯҳт оварӣ
ё чу касе ҳеҷ надидаи тзрў
Дидаи тзрўӣ ба сари шохи сарв
Дид чу инкори манӯчеҳр ро
Кард фузун дар талабаши меҳр ро
Панҷа ишқасту қавии панҷаи ист
Кист каз ин панҷа дар ашкнҷаҳ нест
Манъ батон ишқи фузун тар кунад
Ноз , дили хӯн шудаи хӯн тар кунад
Ҳар чаҳ ба он дайр буд дасти рас
Беш буд толиби онро ҳавас
Ҳарчӣ ки таҳсили ваии осон буд
Қадар каму қиматаши арзон буд
Лаъли ҳамон санг буд лек сурх
Ҳаст басои санг чу ӯ неки сурх
Лаъли зи маъдан чу кам ояд ба дар
Лоҷарам аз санги гарони санг тар
Гар радиоам низ фаровони бадӣ
Қимати аҳҷори биёбони бадӣ
Алғрзи он анҷумани орои ишқ
Моҳии мустағриқи дарёии ишқ
Оташи меҳри абади андӯхта
Дар шарари оташи худ сӯхта
Гарчи аз ӯ оят ҳурмон шунид
Беш шудаш ҳирс ва фузун шуд умед
Гуфт ҷавон ҳар чаҳ буд сода тар
Ҳаст ба дил бохтани омода тар
Мурғ рамида нашавад зуди ром
Дом надидааст ки уфтад ба дом
Ҷусти зи ҷо бо қад чун силсила
Таънау ташвиқу итобу гила
Гуфт чаҳ тарсуаст , ҷавонро бибин !
Соҳиби шамшеру нишонро бибин !
Он ки зи як зан буд андари гурез
Дар сафи мардон чаҳ кунад ҷусту хез
Марди сипоҳӣ ва ба ин кам дилӣ !
Бача ба ин ҷоҳилӣу коҳилӣ !
Бскаҳи ситам бар дил ошиқ кунад
Ошиқи бечораи дилаш диқ кунад
Гарчи ба хӯбии рахт вирд нест
Байни ҷавонон чу ту хунсард нест
Марди рашиди ӣнҳама васвос чист
Марди рашидӣ , з каст пос чист
Пилк чаро рӯй ҳам андохтӣ
Рӯз ба худ баҳр чаҳ шаби сохтӣ ?
Ҷузи ман ва ту ҳеҷ каси ӣнҷо ки нест
Пос ки дорӣу ҳаросат з чист ?
Сабзаи ту тарсӣ ки гувоҳӣ диҳад
Нома ба арқон сипоҳӣ диҳад
Сабза ки ҷосус набошад ба боғ
Додан ропўрт надонад калоғ
Қалъа багӣ нест ки ҷалбат кунад
Ҳокими шаръӣ на ки ҳадат занад
Нест дар ӣнҷои можрӣ , маҳбасӣ
Мансаби ту аз ту нагирад касе
Биҳдаҳ аз шоҳ матарсон маро
Ҷони ман он қадар маранҷон маро
Дар ту наёбади ғазаби шоҳи роҳ
Ҳеҷ матарс аз ғазаби подшоҳ
Ишқ фикан дар сари мардуми манам
Ишқи туро дар сари шоҳи афканам
Чун гули рухсори ту во ме шавад
Шоҳи ҳам аз Зуҳра ризо ме шавад
Ин ҳамаи маҳҷӯб шудан бихўд аст
Ҳуҷби зи андозаи фузунтар бад аст
Мард ки дар кор набошад ҷасур
Давр буд аз ҳамаи лаззот , давр !
Ҳар ки ниҳанд пои ҷаллодт ба пеш
Оқибат аз пеши баради кори хеш
Он ки буд шарму ҳаёи раҳбараш
Халқ рубойанд кулоҳ аз сараш
Ҳар ки кунад пешаи худро адаб
Дар ҳамаи кор аз ҳама монад ақаб
Коми талаб , ном талаб ме шавад
Шохи гули хушк , хтб ме шавад
Зиндагии сода дар ин рӯзгор
Сода машав , ҳеҷ наёяд ба кор !
Гар ту ҳам ин қадари шӯии гӯлу хом
Ҳеҷ тараққӣ накунӣ дар низом
Оташи сурхии ту , хумудат чаро
Оби равонии ту , ҷумудат чаро
Тозаи ҷавонии ту , ҷавоняти кӯ ?
Ид буд , хонаи таконяти кӯ ?
Лаъли турои ҳеҷ ба аз ханда нест
Ахм ба рухсори ту зебанда нест
Гар на паии ишқ ва ҳаво дода анд
Ин ҳамаи ҳасан аз чаҳ туро додаанд ?
Кони зи паии базл зар омад падед
Шоха барои самар омад падед
Нур фишонӣаст ғараз аз чароғ
Баҳри тафарруҷ буд ойини боғ
Дар смин аз паии тазйин буд
Духтари бикр аз паии кобӣн буд
Ғунча ки дар тарафи чаман во шавад
наменатавон гуфт ки расво шавад
Ма ки зи нураши ҳамаро қисматаст
наменатавон гуфт ки бе исматаст
Ҳасани ту бар ҳади нассоби омада
Бештар аз ҳаду ҳисоби омада
Ҳайф набошад ту бад-ӣни хату хол
Бар нахурӣ , бар надиҳӣ аз ҷамол
Ишқ ки набӯд ба ту , танҳо гулӣ
Ишқ ки шуд , ҳам гул ва ҳам булбулӣ
Зиндагии ишқ аҷаб зиндагӣаст
Зинда ки ошиқ набӯд зинда нест
Ҳасани бало ишқ надорад сафо
Лозиму малзуми ҳманди ин ду то
Қадари ҷавонӣ ки ндонӣ бидон
Чанд сабоҳӣ ки ҷавонӣ бидон
Баъд ки риш ту расад то камар
Бо ту касе ишқ наварзад дигар
Ишқ ба ҳар дил ки кунад интихоб
Ҳамчу равад нарм ки дар дидаи хоб
Ишқи бад-ӣни мартабаи саҳли алқбўл
Бар ту гарони омадае бўолФзўл
Гар ту надории сифати дилбарӣ
Марди не эй сафҳае аз мармарӣ
Пардаи наққошии алўонё
Сохта аз зари бут бе ҷонё
Аз ту ҳамон чашм шавад баҳраи вар
Узв дигар баҳра набинад дигар
Акси ту дар чашми ман афтода аст
Мастии чашми ман аз он бода аст
Ин ки ту гуфтӣ ки зи Меҳрии барӣ
Фориғӣ аз расму раҳи дилбарӣ
Он лаби лаъли ту ҳам андар наҳуфт
Васфи туро бо ман ин гӯна гуфт
Гуфт ва нагуфтааст яқинан дурӯғ
Тоза раседӣ ту ба ҳади булӯғ
Шохи ту пайванд нахурда ҳануз
Тӯтии ту қанд нахурда ҳануз
Ҷамъ нагаштаст ҳануз аз ифоф
Домани пероҳани ту рӯй ноф
Васли ту бар шефтагон навбар аст
Навбар ҳар миваи гиромӣ тар аст
Ман ҳам аз он сӯй ту бишитофтам
Кошҳби ту тоза нафас ёфтам
Аз ту тавон лиззат бисёр барад
Бо ту тавон таҳта зад ва бода хӯрд
Бо ту тавон хуби ҳам оғӯш шуд
Хуб дар оғӯши ту беҳуш шуд
намегузарад вақт , ғанимати шумор !
Бар хур аз ин суфра беинтизор !
Чун сухани Зуҳра ба ин ҷо расед
Кори манӯчеҳр ба сахтӣ кашид
Дид ба гули рафтаи фурӯи пой ӯ
Шӯришии афтода бар аъзоӣ ӯ
Дил ба буриши зер ва зибр ме шавад
Узв дигар тавр дигар мешавад !
Гӯйии ҷомӣ дар кашидааст май
Нашава шудаи дохили шарёни вай
ё магар аз рахнаи пероҳанаш
Мӯрчагон ёфта раҳ бар таниш
Рафт аз ин ғуссаи фурӯ дар хаёл
Кин чаҳ хаёласт ва чаҳ тағйири ҳол
Аз чаҳ дилаш дар тапиш афтода аст
Ҳавсила дар кашмакаш афтода аст
Гурусна будаш дилу сайраши нигоҳ
Зоҳир ӯ маънии хоҳ ва нахоҳ
Шарм бар ӯ роҳ нафас ме гирифт
Ранг ба рух дода ва пас ме гирифт
Ранг парида агар андари ҳаво
Қобили ҳис будӣ ва нашаву намо
Зон ҳамаи алвон ки аз он рух парид
Қавс қзҳ мешудӣ он ҷои падед
Хост науфтода ба доми бало
Хезад ва зон варта занад вари ҳло
Гуфт дариғо ки накарда шикор
Ҳеҷ науфтода туфангам ба кор
Гӯр ва гавазнӣ назада бар замин
Кебек наёвихта бар қочи зин
Соя бирафт ва биппаред офтоб
Шуд сари мо гарм чу ин ҷӯии об
Сӯхти зи хуршеди рухи равшанам
Ғарқ арақ шуд зи ҳарорати танам
Хонгёнм нигарон мананд
Чашм ба раҳ мунтазирон мананд
Суҳбати ишқу ҳаваси имрӯзи бас
Мунтазиронро ба лаб омад нафас
Ҷумъаи дигари лаби ин санги ҷӯ
Боди миёни ман ва ту рондаи вў
Зуҳра чу бишунид навой фироқ
Тоқаташ аз ғуссау ғами гашти тоқ
Дид ки мурғи дили осемаи сар
Дар қафас сина занад болу пар
Хоҳад аз он танги макони брҷҳд
Боли занони сар ба биёбон наад
Рӯй ҳам афканди ду каф аз асФ
Бози сӯии синаи худ баради каф
Дод бар оромгаҳи дили фишор
То накунад мурғи дил аз ваии фирор
Ашк ба даври мижааш ҳалқаи баст
Жола ба пероҳан наргис нишаст
Гуфт ки оҳ эй писари санги дил
эй зи дили санги ту хорои хаҷал
Модари тугар чу ту мноъаҳ буд
Ҳеҷ набӯдӣ ту кунун дар вуҷӯд
эй аҷабо он ки зи зани офарид
Чун зи зани ин гӯна тавонад бурид !
Ҳайф буд аз гуҳари поки ту
Ин ҳамаи худхоҳӣу имсоки ту
Ин чаҳ диласт эй писар бе назир
Сахттар аз сангу сияҳтар зи қӣр
То ба кӣ орм ба ту аҷзу ниёз
Вой ки як бӯса ва ин қадари ноз ! ?
Ин ҳамаи ҳам ҷавр ва ситам ме шавад
Аз ту зи як бӯса чаҳ кам ме шавад
Гарчи маро бе ту раво ком нест
Бе ту марои лаҳзае ором нест
Гар ту муҳаббат гунаҳ ингоштӣ
Ин ҳамаи ҳасан аз чаҳ нигаҳ доштӣ
Кош шавад бо ту ду рӯзии надим
Нойиби ҳам қади ту абдураҳим
Як ду шабӣ бош ба паҳлавӣ ӯ
То ки кунад дар ту асари хуй ӯ
То ту биомузӣ аз он хуши хисол
Тарзи назари бозӣу ғанҷу даллол
Байн ки худованд чаҳ хубаш намӯд
Подшаҳи малик қулӯбаш намӯд
Мактаб ишқаст супурда ба ӯ
ӯст ки аз ҷумла батон бардаи гӯ
Ончӣ ндонӣ ту азуи ёди гир
Машқи накӯи корӣ аз устоди гир
Хуб бибин хуби рухон чун кунанд
Сайди хавотир ба чаҳ афсун кунанд
Аҳли назари ҷумла дуояш кунанд
Шефтагони ҷон ба фидояш кунанд
Халқ бисӯзанд ба роҳаши сапанд
То нарасад хуии хушашро газанд
Ваа чаҳ басои сими руху сими соқ
Баҳри вай аз шӯии гирифтаи талоқ
Ин ҳама аз ишқ фаҳҳошӣ макун
Сафсата ва ъзртрошӣ макун
Ҷумъау таътил , шитобат з чист
Бо ҳамаи таъҷили аёбт з чист ?
Ранҷ чу одат шавад осӯдагӣаст
Қайд беолоишӣ олӯдагӣаст
Гар ту нахоҳӣ ки дамади офтоб
Боз кун он лаъли лабу гӯи мтоб
Гар ба рахти меҳри расонади зиён
Доман почин кунамат соябон
Ҷои даҳумати ҳамчуи равон дар танам
Гирмти андари дили пероҳанам
Дар шикан зулф наҳант кунам
Махфӣу маҳфӯз чу ҷонат кунам
Дастае аз турраи худ бар чнм
Бодзнии созаму бодати занам
Ашки баборам ба рахти он қадар
То накунад дар ту ҳарорати асар
Созмт аз чашмаи чашми зулол
Чолаи лаби чоҳи занахи моли мол
Он ду кабӯтар ки ба шох андаранд
Ҳомили тахти ман ном оваранд
Чун сафар ва сайр кунам дар ҳаво
Тахти маро ҳамл диҳанд он ду то
Пари кашам аз хок ба сӯии сипеҳр
Тундтар аз тобиши анвори меҳр
Гӯямашон омадаи пар во кунанд
Бар сари ту соя муҳайё кунанд
Ин ки гуҳ аз шоҳ битарсонем
Гуҳи зани мардум ба ғалат хонем
Ҳеҷ ндонӣ ту ки ман кистам
Омадаи ин ҷои з пай чистам
Ман ки ту бинӣ ба ту дили бохатм
Рӯй турои қиблаи худ сохтам
Ҳиҷла нишин фалаки сеюмам
Ошиқ ва маъшӯқ кун мардумам
Шӯр ба зарроти ҷаҳон май даҳум
Ҳасан ба ин , ишқ ба он май даҳум
Чашм ба ҳар кас ки бидӯзам ҳаме
Хирман ҳастяш бисӯзам ҳаме
Ишқи яке беш ва яке кам кунам
Беш ва кам он ду муназзам кунам
Ҳаркии бубинам ба ҷунун ме равад
Дорад аз андоза бурун ме равад
Ишқи Аннани ҷониб хӯн ме кашад
Кори муҳаббат ба ҷунун ме кашад
Мухтасарии раҳм ба ҳолаш кунам
Роҳи намое ба висолаш кунам
Чошнӣ хон табиати манам
Зини сабаб аз байни худоёни занам
Гарчи ҳамаи ишқ буд дайни ман
Бод бар ӯ лаънату нафрини ман
Дод ба ман чун ғаму заҳмати зиёд
Қисмат ӯ ҷузи ғам ва заҳмат мабод !
То буд , афсурдау нокоми бод !
Ишқи хуши оғозу бади анҷоми бод !
ё з хушӣ мерад ва ё аз малол
Ҳеҷ мубиноади рухи эътидол
Бод чу атфол ҳамеша аҷул
Бе сабабии хуши дил ва бе худ малул
Хона худоӣ кунад онро ба рӯз
Ходими мастӣ ба лақаби хонаи сӯз
Паҳн кунад бистари хобаш ба шом
Ходимае булҳаваси ошуфтаи ном
Боди гирифтор ба лоу нъм
Хавфу раҷои чира бар ӯ дам ба дам
Сабру шикебеи азуи даври бод
Бо гилау дағдағаи маҳшури бод
Он ки худованди худоён буд
Холиқи моу ҳамаи кайҳон буд
Ишқ чу дар қолаби ман офарид
Қолаби ман қолаби зани офарид
Гар ту шӯй бо ман ҷовиди маъа
Зиндаи ҷовиди шӯии болтбъ
Нест фано чун ба ман андари зи ман
Зиндаи ҷовиди шӯии ҳамчуи ман
Ман на зи ҷинси башарам на парӣ
Дорам аз ин ҳар ду гуҳари бартарӣ
Рабаи навъам ба забони араб
Довари ҳасанам ба лисони адаб
Аввали исми ту чу бошад мину
Ҳаст марои хондани минӯи накӯ
Менавии ишқами ману ишқам фан аст
Ваон ҳамаи шайдоеу шӯр аз ман аст
Гар набадӣ мартаъи ман дар фалак
Суфра ҳастӣ нашудӣ бо намак
Сар ба сари ишқ ниҳодан хатост
?алааи ишқ басӣ ноқилост
Ҳукм ба дарвеш ва ба султон кунад
Ҳарчӣ кунад бо ҳамаи як сон кунад
Гар ту нхндӣ ба рухами ин сафар
Бар лаби худ ханда набинӣ дигар
Гарчи ту дар ҳасани амири манӣ
Оқибаи аламри асири манӣ
?алааи ишқи басӣ зирак аст
Пери хирад дар бар ӯ кӯдак аст
Ҳасани шумо одамиён кам бақост
Ишқ буд боқӣ ва боқӣ фаност
Ҷумлаи ушшоқи мутӣъ ман анд
Мазҳари афкори бадеъ ман анд
Ҳарчӣ латифаст дар ин рӯзгор
Вончаҳ буд зинату нақш ва нигор
Ончӣ буд ъушрат рӯй замӣ
Вончаҳ аз ӯ Киев кунад одамӣ
Шеъри хушу савти хуш ва рӯй хуш
Сози хушу нози хушу буии хуш
Фикри бадеъи ҳамаи донишварон
Нағмаи ҷонпарвар ромиши гарон
Ҷумла бурун ояд аз ин коргоҳ
Каз асари саъй ман уфтад ба роҳ
Ҷумлаи зи осори шариф ман анд
Яксараи маснӯъи зариф ман анд
Базри муҳаббатро ман доштам
Комдаҳ ва рӯй замин коштам
Рӯй заминаст чу конўои ман
Тарҳ кунам бар Рахши анвоъи фан
Рӯй замин ҳарчӣ маро банда анд
Шоиру наққош ва нависанд ҳ анд
Гуҳи роФоӣли гуҳ миклонж оварам
Гоҳи ҳумири гуҳи ҳрўдти пурварам
Гоҳи камоли алмалики орми падед
Рӯй саноеъ кунам аз ваии сифед
Гоҳи қалам дар кафи даштии даҳум
Бар қаламаш рӯй биҳиштии даҳум
Гоҳ ба хайли шуъаро лаҷ кунам
Хилқати фарзона Эраҷ кунам
Тори даҳум дар кафи дарвеши хон
То бидиҳад бар бадани мурдаи ҷон
Гоҳи зании ҳамчуи қамари пурварам
Дар даҳанаши танги шукри пурварам
Ман клнлро клнл карда ам
Панҷаи ваии раҳзан дил карда ам
Номи муҷозяши алӣ нақӣ аст
Номи ҳқиқиш абўолмўсқӣ аст
Диққати комил шуда дар соз ӯ
Бехабарам лек зи овоз ӯ
Пеш худ омӯхта овоз ро
Лек ман омўхтмши соз ро
Ман шудаам моштаҳи хату хол
То ту шудӣ ҳамчуи бадеъи алҷмол
Ман ба рахти барадам аз оғози даст
То шудам имрӯз ба ту пои баст
Ман чу ба ҳасани ту набардами ҳасад
Навбари ҳасани ту ба ман ме расад
Ман чу туро хуб биёростам
Аз паии ҳаззи дили худ хостам
Ман гул рӯй ту намудем падед
Хори ту бар пои худ ман халид
Он ки худованд буд бар сипоҳ
Бар фалаки панҷумаши оромгоҳ
Номаши миррӣхи худованди азм
Кораш парвардани мардони разм
Маъбад ӯ сохта аз санги врўст
Тарбияти марди салаҳшӯр аз ӯст
Байни худоён ба ҳама ғолиб аст
Тоъат ӯ бар ҳамаи кас воҷиб аст
Бо ҳамаи арбоб дар аи ндохтаҳ
Назд ман аммо сипар андохта
Хаймаи ҷангаш шудаи болини ман
Маъракааш синаи симини ман
МғФр ӯ ҷоми шароб ман аст
Найза ӯ сихи кабоб ман аст
Бар ҳамаи даъвӣ худоӣ кунад
Вази лаби ман бӯса гадоӣ кунад
Моил беорӣу мастӣ шуда
Шахс бидон ҳеманаи дастӣ шуда
Бар лаб ӯ ханда намедид кас
Машғалааш хӯрдани хӯн буду бас
Оқибати аламр адаб кардамаш
Муътадилу сулҳ талаб кардамаш
Сад ман аз ӯ сим ва зар андӯхтам
Тоаш камии ошиқии омухтам
Ҳоли ғуруру ситамаш кам шуда
Мухтасарии мард ки одам шуда
Табли бузургаш ки агар дам задӣ
Сулҳи дувалро ҳама бар ҳам задӣ
Гӯшае афтодау ворў шуда
Мизи ғизо хӯрдани ёрӯ шуда
Хоҳам агар беш лўндӣ кунам
Муфтазеҳаш чун буз қандӣ кунам
Масхараи олам боло шавад
Ҳоҷи зкии хон худоҳо шавад !