Чу дид он ки карданд Мочӣни табоҳ

Яке нома кард ӯ ба тиҳўри шоҳ

Сӯии отбини нома Эй кард боз

Ки эй шаҳриёрони грднФроз

Шумо сар ниҳодед яксар ба базм

Чу мардон надоред оҳанги разм

Се моҳаст каз чин бирафта сет кӯш

Ббрдаҳи саворони пўлодпўш

Сипоҳии пароганда бебаргу бор

Фиристодаи наздики дарёи канор

Шумогар барояшон шабихун кунед

Ҳамаи оби дарёи пар аз хӯн кунед

Ки ман лашкари хешро гуфта ам

зи ҳаркаси ман ин роз бнҳФтаҳ ам

Ки чун лашкар ояд зи дарёи бурун

Ммониди дайру мрониди хӯн

Ҳамон гуҳ ки эшон намуданд пушт

Надорад ҷуз аз боди чизе ба мушт

Чу бардоштед он сипаҳро зи роҳ

Ба чин андар оред яксар сипоҳ

з лашкар набинед ду соли кас

Шуморо буд кишвари чину бас

Ки ӯ сол нав гардад огаҳ аз ин

Вази он пас ба солӣ расад сӯии чин

Буд кандарин фари хуҷастаи ду сол

Бияёд мрон ҳар давонро завол

Чу номаи бпоёни расониди шоҳ

Ба дастур покиза кард ӯ нигоҳ

Туро рафт бояд бад-ӣн кор гуфт

Ки ин розро ҳам ту дорӣ наҳуфт

Яке заврақ орост дастури шоҳ

Ба дарёи дроФгнд ва омад ба роҳ

Кас аз лашкари чини барони роҳ на

Вази ин рози эшон каси огоҳ на

зи дарё чу бар хушк шуд тизтоб

Чунин гуфт бо божбон аз шитоб

Ки моро бар шоҳатон раҳ кунед

Вагарна битозед ва огаҳ кунед

Савории ҳамон гуҳ бар шоҳ шуд

зи дастур , тиҳўр огоҳ шуд

зи гардон саворӣ фиристод пеш

Биоварад дастурро пеши хеш

Чу дастур , тиҳўри шаҳро бидид

Сазовор ӯ офарин густаред

Яке тахт кучак ниҳоданд пеш

Нишонди он хирадмандро пеши хеш

Заминро бабўсед ва нома бидод

Ҳамаи розу пайғом ӯ кард ёд