Бурун омад аз пеши тахти баланд

Ба ҳар сӯи дроФгнд пӯён наванд

Бузургони шаҳро бадаргоҳ хонд

Чунон кандар Эрон саворӣ намонад

Аз он номдорони гузидаи савор

Баромади гуҳи арзи сесад ҳазор

Ялоне ки Қорани писандида буд

Гуҳи размашони як ба як дида буд

Ҳамаи саркашу сафдару теғи зан

Ҳамаи лашкари оройу лшкршкн

Кросози бад буд , агар борагӣ

зи лашкар бурун кард якборагӣ

зи перони бекору ноҳору суст

Ба девон нашуд номи як тани дуруст

Аз ин сон чу кард он сипаҳро гузин

Силеҳ ва дирам дод бо асбу зин

зи омули саропарда берун кашид

Басии соз ва ороишӣ баркашид

Фаридун биёмад бидид он сипоҳ

Чунон созу ороишу дастгоҳ

Писанд омадаш сахт ва кард офарин

Бидон никдл паҳлавон гузин

Ки пирӯзи бодӣу давр аз ғамон

Шудан тундараст , омадани шодмон

Равон кард лашкари сари моҳи меҳр

Ки бинмуд моҳи нав аз чархи чеҳр

зи манзил чу бардоштии пешрав

Сипоҳӣ фурӯд омадӣ , бози нав

Ҳаме ронад бар соқа бар паҳлавон

Чу дарёӣ бо мавҷи лашкари равон

Ту гуфтӣ магари гашти ҷунбони замин

Вагар кӯҳу ҳомӯн шудаи сети оҳанӣн

Чу дар марз турон ниҳоданд пай

Фитоданд монанди оташ ба не

Ба тороҷ ва куштан кашиданд даст

зи шамшерашон безиён кас нараст

Гуруҳе шуданд аз бади андари ҳисор

Надодӣ аз он пас ба ҷон зинҳор

Касе кови ҳавоӣ Фаридун намӯд

Сипаҳбади бадв меҳрбонӣ намӯд

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Алафи сохт ва омад бар паҳлавон

Халидаи дил аз ранҷ кӯшу навон