зи боди баҳорӣ ҷаҳон шуд ҷавон

зи булбули шинави қисса дигар махон

Баҳорасту гул дар ақаб ме расад

Бирав тавба башикан биё эй ҷавон

Дилу ҳуши сӯии мановар дамӣ

Ки то гӯямат сӯратӣ дар ниҳон

Яке бишинав ин панду андарзи ман

Дил аз ғуссау ғам дамӣ вораҳон

Бутии маҳваши хубрӯро биёб

Ба дасти ори қадӣ чу сарви чмон

Ки чашмаш чу наргис буд нимаи маст

Лабаши ҳамчуи лаъл ва ду абрӯи камон

Ду зулфаш чу анбари ду гесуи каманд

Нигории сабки рӯҳи ширини забон

Чу ин давлатат шуд муҳайё дигар

Чаҳ хоҳии ту ба зини зи даври замон

Миёни чамани сояи беду гул

Чаҳ хоҳии ту ба зини зи даври замон

Миёни чамани сояи беду гул

Лаби сабзау ҷӯйу оби равон

Агар нағма ӣ авд дастат диҳад

Ки дар гӯшгирӣ чаҳ беҳтар азон

зи маҷмӯъаҳоу зи девони хос

Ба дастат гар уфтад зи шеъри ҷаҳон

Басозӣ ки хоҳӣ замонӣ бисоз

Ба овози хуши як ду байтӣ бихон

Дафу неи димоғи туро тар кунад

зи булбул ту бишинав ба бустони фиғон

Ҳамеи нола аз ҷон кунам чун ҳазор

Ба ишқи гулам дар ҷаҳони шодмон

Агар ман на ошиқ ба гул будамӣ

Куҷои ҷой будем дар гулистон

Агар рости пурсӣ чу болои ту

Надидам яке сарв дар бӯстон

Сабои буии зулф ту оварад боз

Гулистон муаттар шуд аз буии он

Бунафшаи зи зулфат шикаста диласт

Миёни раёҳин ба дастаст аз он

Чу наргиси зи чашми ту сармаст шуд

Аз онаст охири чунин нотавон

Агар чанд сӯсан забон овараст

Ба мадҳи рух ту надорад забон

Басӣ миннаташ ҳаст бар ман сабо

Казу зиндагӣ ёфт дигари ҷаҳон