Он чаҳ зулфаст ки аз оташи дил дар тобаст

Вон чаҳ чашмаст ки чун наргиси ту дар хобаст

« он на зулфасту баннои гӯш ки рӯзаст ва шабаст »

ё нае дӯст ки нилӯфартар дар обаст

Оташӣ аз лаби лаълам ба дил ва ҷон зада Эй

Бо ҳамаи дарди алоҷи дил мо уннобаст

Дар ба рӯй ман длхстаҳ мабанд аз сари лутф

Ки ҳадисам ба лаби лаъли ту дар ҳар бобаст

Он на болост магари қад санавбар бархест

Каз балояши дили маҳҷӯри пар аз хунобаст

Анбари зулф ки бар оташи рухсори ниҳод

Зон сабаби ҷони ҷаҳон дар ғам ӯ пар тобаст