Бигӯ куҷо барам аз дасти ҳиҷри ту фарёд

Ки кунад хонаи сабрами зи бех ва аз бунёд

Фиғон ва дод ки печиди дасти тоқати ман

Ба ҷон расед дили хаста ӣ ман аз бедод

На дар замонаи вафо ва на бар сипеҳри умед

Фалаки ҷафои ту то кӣ кашам ки шармати бод

Касе ки як нафас аз ёд ту наёсоед

Раво буд ки ту ӯро гузоштӣ аз ёд

Чу сарв гӯша гирифтам ки аз ҷафои барҳам

Вале зи ғусса даврон намешавам озод

Ба ғайр ғусса надорам қарини зи кори ҷаҳон

намешавам зи замонаи змонкии дилшод

зи ғуссаи ҷони азизам ба лаб расед ба ғам

Кунун агар нарисӣ худ кӣм расад фарёд