Дилам аз ҷон шуда бар рӯй чу моҳати машъуф

Муддатӣ то ба ғами ишқ рахт шуд маърӯф

Ҷони зи ман хостае эй бути симини баданам

Ба ашороти ду чашмат шудаи ҷонои мавқуф

Гар ба сангаш бизанӣ мурғи диламро наравад

Дар сари кӯии ту чун бо ғам ту шуд мأлўФ

Сарви қади ту ҳанузам зи назари норафта

Дили бечора ӣ ман гашта зи ҳиҷрон . . . . вФ

Ҳасани гулро на агар шӯриши булбул будӣ

Васфи зебоӣ ӯро набадӣ каси мавсуф

Табъам аз мардуми ноаҳл ба ҷон омада аст

Булбули длшдаҳ даврӣ кунад аз суҳбати буф

эй дил хаста макун беш таку пў ба ҷаҳон

Бо куҳан хирқа бисоз ар набӯд ҷомаи суф