Ба саҳни гулшани гетии зи эътидоли баҳор

Сабои бисот зумуррад фиканд дигари бор

Ба ошиқони гулу сунбул ҳаме диҳанд нишон

зи рангу чеҳраи маъшӯқу буии турраи ёр

Бисоти сабзаи намӯдори чарх вонҷм шуд

зи баси гуҳар ки баборед абри гавҳарбор

Арӯси ғунчаи сӯй ҳиҷла меравад гӯйӣ

Ки фарши ҷумла ҳарирасту роҳи ҷумлаи нисор

зи хоки тираи ҳаворо ба дили ғуборӣ буд

Даромад абр ва ба куллӣ Фрўншонди ғубор

Сипедаи дам гузарӣ кун ба боғ то бинӣ

зи рангу буии раёҳини таровати гулзор

Агар на ғолияи судаи сети хокдони чаман

Чарост ғолияи бӯ ҳар гулӣ ки оради бор

Ба шакли лола назар кун ки гӯйӣ афканданд

Даруни ҳалқаи лаъли бадахши машки ттор

Фурӯғи чеҳраи гули байну маҳди зангорӣ

Чу офтоби барин чархи лоҷувардии кор

Шудаи сети тозаи магари хӯни миёни лолау гул

Ки ҳаст оби зираи пӯшу беди ханҷардор

Кунанд шому саҳари ҳамчуи ошиқу маъшӯқ

Шукуфаи хандаи ширину абри гиряи зор

Бад-ӣни сифат ки ҷаҳони сабзи гашт ва хуррам шуд

На аз насим шимоласту эътидоли баҳор

Ба даври тарбияти адли шоҳи малики орой

Ба чорсўии ҷаҳон сабз шуд дару девор

Ҷамоли чеҳраи иқболи шайхи абўосҳқ

Ки остон дар ӯст қиблаи аҳрор

Худои ягони фалаки ҳишмати ситораи ҳашам

Ҷаҳони паноҳи мамолики ситони гетии дор

Қазои нФозу қадари қудрату фалаки шавкат

Замонаи ҳукму замини ҳаламу осмони миқдор

Смоки рмҳ ва сҳо новаку ҳилоли камон

Зуҳали макону қамари азму муштарии дидор

Ситораи шарафу кони ҷӯаду баҳри сахо

Сипеҳри лутфу ҷаҳони вафоу кӯҳи виқор

Бишуста чашмаи теғаши сипедӣ аз рухи рӯз

Задудаи ханҷари тезаши сиёҳӣ аз шаби тор

Зиҳии нъўти ҷалолати буруни зи ҳади баён

Хҳии сифоти камолати фузуни зи ҳади шумор

зи хутбаи ту баландаст пояи минбар

з кунят ту дурустаст сиккаи динор

Мисоли калаки ту ҷории сет бар сиёҳу сипед

зи шарқу ғарби ҷаҳон то ба рӯму ҳндўбор

зи рашки суръати калаку нФози маншурат

Ҳаме бипечад бар худ сипеҳр чун тӯмор

Ба назд ҳиммати ту на фалак чаҳ вақъи орад

Балии ҳубоб чаҳ вазн оварад ба ҷанби баҳор

зи ҳукму ҳалами ту пайдо шуд осмону замин

Бидон далел ки он собитаст ва ин сайёр

Қазо ки ҳеҷ кас огаҳ нашуд зи асрораш

Ниҳодааст кунун бо ту дар миёни асрор

ЗФони фитнаи зи қадар ту ҳаст як нуқта

Муҳӣти доираи ин ҳафт қуббаи даввор

Манам ки модҳи ин ҳазратам ба шому саҳар

Манам ки доъии ин давлатам ба лайл ва наҳор

Марост дар ду ҷаҳони ним ҷонӣ ва он низ

Ба хоки наъли саманд ту кардаам эсор

Дарин ҷаҳон ба вуҷӯд ту дорам осоиш

Дар он ҷаҳон ба таваллоат дорам астзҳор

Чу хотири ту бар асрори ғайб матлаъ аст

Чаҳ ҳоҷатаст ки ихлос худ кунам изҳор

Ба ҳазрати ту фалакро маҷол қурбат нест

Ҳазор шукр ки дорам бар остони ту бор

Маро ки тавқи ғуломӣ ?ут ҳаст бар гардан

Аҷаби мадори зи ман каз сипеҳр дорам ор

Ҳазор сол агар шукр неъматат гӯям

Ҳануз ҳарчӣ бигӯям яке буд зи ҳазор

Маро ки сояи ту бар сараст ғам нахӯрам

Ки чарх бо ману бахт ман кунад пайкор

Ба хоб дар наравад чашми бахти ман ҳаргиз

Ки посбонӣ ман кард давлати бедор

Ҳамеша то ки буд хокро саботу диранг

Ҳамеша то ки буд чархро масиру мадор

Ба рукни тахти ту бодои қарори давлату дайн

Ба гирди чатри ту бодои мадори ҳафт ва чаҳор

Ҷаҳон ба кому ситораи ғулому давлати ром

Фалаки мутӣъу саодати қарину давлати ёр

Ҳазор қарни ту султон ва ман каминаи ғулом

Ҳазор соли ту махдуму бандаи хидматкор