Дар орзӯии висолат агарчӣ бо ғаму дардам

Умедвори чунонам ки ноумед нигарадам

Манам чу шамъ ки ҳар шаби зи сӯзи ҳиҷри ту то рӯз

Сиришки гарм фурӯ меравад ба чеҳраи зардам

Аз он замон ки марои бахти хуфта аз ту ҷудо кард

Намонад шарбати дардӣ ки аз замона нахурдам

Суҳайли ҳиҷри баромад , маи висол фурӯ шуд

зи рӯзи тира фузун шуд дарозии шаби дардам

зи иштиёқи ҷамолат чаҳ сайлҳо ки нрондм

зи рӯзгори висолат чаҳ ёдҳо ки накардам

Ҳазор нола барорам зи дасти ҳиҷри ту ҳар рӯз

Ҳазор қатраи баборам ба ёди васли ту ҳар дам

Шаби фироқати азин сон ки буи субҳ надорад

Чароғи субҳ ҳамоно бамурд аз дами сардам

Чунин ки ҳиҷри ту гирд аз ман шикаста баровард

Магари насим сабо оварад ба кӯии ту гирдам

Хаёл рӯй ту ҳамвора ҳамнишин ҷалол аст

Ки бо хаёли ту ҷуфтамгар аз висоли ту фардам