намекунӣ нафасии сӯии ман ба лутфи нигоҳ

Магари зи нолаи шабҳои ман нае огоҳ

Куҷо ба домани васли ту дастрас ёбам

Ки пояи ту баландасту дасти ман кӯтоҳ

Мапуаш рӯй ки дар кӯии ту дилами гуми гашт

Ба нур рӯй ту бошад ки боз ёбам роҳ

Ба базми хастаи дилони остини з рӯ баргир

Ки равшании надиҳад чун гирифта бошад моҳ

зи умри хеши марои як нафас ба сар наравад

Ки зулф ту накунад оламам ба чашми сиёҳ

Чаро ба чоҳи балои аўФтодм аз зулфат

Чу бо каманди тавон омадани бурун аз чоҳ

Чунин ки бар раги ҷон захм мезанад ишқат

зи пардаи нолаи зорам бурун фитад ногоҳ

Ҳазор дил ба яке мӯӣ чун нигаҳ дорад

Ба ҳеҷ рӯй чу зулфат дилӣ надошт нигоҳ

Ба ҳафт каллаи афлок дар занами оташ

Агар ба дарди ту аз сӯз дил барорам оҳ

Чу меҳр рӯй ту бо хештан ба хок барам

Бибинӣ аз срхокми дамидаи меҳри гиёҳ

Ҷалолро ту агар хуоне ва агар ронӣ

Ба сахт ва суст нахоҳад шудан азин даргоҳ