Чун парешон мекунад он зулфи ънбрбиз ро

Дар ҷаҳон май афканди ошӯбу растохез ро

Гар зи пеши чеҳраи зебои барандозади ниқоб

Тарсами ошӯби Рахш бар ҳам занад табриз ро

Вар кунад бозуии худ ранҷа ба хӯн чун манӣ

Ман нуҳуми гардан ба тоъати захми теғи тез ро

Пеш аз он каз гиряи ҷонам бар лаб ояд гӯ бикун

Гар давое мекунад ин ашки хӯномез ро

Чун ба дастам нест аз пайванд ӯ сарришта Эй

намекунам бо зулф ӯ пайванди дасти овез ро

Як киришма гӯ бикун бо ҷони муштоқони худ

То набинад аз ду чашми ошиқони хўнриз ро

Бод бигузашту зи буии дӯсти ҷонам тоза кард

Худ ки гирданд Аннани он боди ънбрбиз ро

Бар дар ширин чу Фарҳодаши гадоӣ хуштар аст

Аз сарири подшоҳии хусрави парвиз ро

То бибинӣ шӯри мадҳушони Фрўхўон эй ҷалол !

Дар самоъи ошиқони ин шеъри шӯрангез ро