Чун рӯй ту моҳи смонбошд
Чун злтФи ту машки хтонбошд
Фоҷобаҳи раҳмаи аллоҳ
Чун дилбари ман биўФо набошад
Каши ҳеҷ ғами кор мо набошад
Андари дил ӯ ҷуз ситам наёяд
Вндри сар ӯ ҷуз ҷафо набошад
ди рсоиаҳи он офтоби рахшон
Як зарраи дилам беҳаво набошад
Онро ки задаст афъии дўзлФш
Беҳтари злбш мумиё набошад
Як бӯсаи бҷонии қарори додем
Оҳ ар лаби ӯро ризо набошад
Гуфтам ки чаро дили ҳаме барӣ гуфт
Дар мазҳаби ошиқ чаро набошад
Аидли ту ҳамаи барги айш созӣ
Зон кори ту ҷуз бенаво набошад
Ҷон медиҳӣ онро ман надонам
Кӯ бошад ёри ту ё набошад
Ошиқ шудаи тани фарои балои даҳ
Кин ишқ батон бебало набошад
Аидўсти равои дории инки ҳаргиз
Як ҳоҷатам аз ту раво набошад
Сад ваъда ки додӣ яке вафо кун
ё бо рухи некӯ вафо набошад
Бар зулфи ту рашк оядам аз анрўӣ
Каз рӯй ту икдм ҷудо набошад
Хоҳӣ ки нбошдбшҳри фитна
Он рӯй ниҳони дор то набошад
Ханда мазан ?иҷони згриаҳи ман
Кин лоиқи онхўш лақо набошад
а зхндаҳ шунидӣ ки дили бимирад
Зонаст ки гулро бақо набошад
Бегона машав чун диласт ва ҷонаст
Бегонаи чунин ошно набошад
Як бӯса бидиҳ хунбҳоиами охир
Ҳар чанд маро хўнбҳо набошад
Ҷуз ҷавр макун гар кунӣ ки инсоф
Дар суннати хубон раво набошад
Гуфтӣ ки мхўрғм ки ман туроем
Ин давлат донам маро набошад
Рӯй ту таманнои мқблонст
Шоиста чун ман гадо набошад
Васли ту чу шеър рашид дайнаст
Кӯи муҳаррам ҳар носазо набошад
Родӣ ки биҷузи баҳри хизмат ӯ
Гардуни хамида дўто набошад
Баҳрӣ ки накӯтар згФтаҳ ӯ
Алои сухан анбиё набошад
Чун хати шарифаш нигор набӯд
Чун табъи латифаш ҳаво набошад
Чун рои вай аз равшанӣу рифъат
Хуршеди бўсти алсмои нёшд
Зон дод сухан медиҳад ки дар шеър
Қодиртар азу подшо набошад
Вақте ки кунад ақли ҳали ашкол
Ҷузи рой ваяш муқтадо набошад
эй онкии бболои мадҳати ту
Аз ксўаҳи дониш қабо набошад
Чун лафзи ту об ҳаёт набӯд
Чун халқи ту бод сабо набошад
Чун ту идбизои нмоӣӣ аз калак
Номӯс кулем ва Асо набошад
Аз рӯй шарафи ҷузи зхокпоит
Дар чашми хирад тўтё набошад
Бе сояи калак ту нест илмӣ
Чун ганҷ ки беаждаҳо набошад
Гар гӯям баҳрӣ маҳол набӯд
Вар гӯям абрӣ хато набошад
Кин чун ту буқат сухан наборад
Ваон чун ту бгоҳ сахо набошад
Ҷузи шеъри ту хондан ҳалол набӯд
Ҷузи мадҳи ту гуфтан раво набошад
Наздики ман он як қасидаи ту
Мулкӣаст ки онро фано набошад
Ҷовиди бмоноди сяти фазлат
Дардасти ман алодъо набошад
Ореи бъои ақтсор бояд
Чун қӯти мадҳ ва сано набошад