Рӯзӣ аз рӯзҳо кулем худо

Ки задӣ гом дар ҳарими вафо

Дар шабоне ба раҳи ниҳоди қадам

Барра Эй кард ногуҳ аз рамаи Ром

Барра ҳар сӯи давон ва ӯ дар пай

Кард бисёр кӯҳу ҳомӯни тай

Охираш суст шуд зи сахтии раг

Дасту пои суда боз монад зи таг

Мӯсо ӯро гирифту пеши нишонд

Ашки раҳмат ба рӯй хеш фишонд

Хуй ӯ аз ғазаб нагашт дурушт

Нарм нармаш кашид даст ба пушт

Кин рамидани пай чаҳ буд охир

Зин давидан туро чаҳ суди охир

Кӯшиши ман ки дар қафои ту буд

Низ барои худ аз барои ту буд

Гар туро бо ту вогзоштмӣ

Лутфи хеш аз ту боздоштмӣ

Баҳри гургу паланги хӯни ошом

Туъма чошт мешудӣ ё шом

Онгаҳаш ҷо ба гардан худ кард

Азм рафтан ба сӯй мақсад кард

Чун надидаш зи ранҷи қӯти тан

Бор ӯро гирифт бар гардан

Нест дар вақти нохушӣу хушӣ

Ҳеҷ кории фузуни зи боркашӣ

Боркаш бош то ба рӯзи шумор

Дар сарои сарвари ёбии бор

Ҳақи таъолӣ чу дар шабоне ӯ

Дид ойини меҳрбонӣ ӯ

Гуфт бо қудсёни Каррӯбӣ

Он ки халқаш буд бад-ӣни хӯбӣ

Шояд ар қадар ӯ баланд шавад

Дар ҷаҳони шоҳ арҷманд шавад

Бар сари халқ сарваряш диҳанд

Раҳ ба кӯй паямбаряш диҳанд

Ҳама дар сояаш бёсоинд

Соя вааш сар ба пой ӯ соинд