Қдўаҳи орифон ба сари қадам

Қутби ҳақи соҳиби Фсўси ҳукм

Қудси аллоҳи сираи алأсФӣ

Ва ҳдонои лқстаҳи алأўФӣ

Карда нақл аз забони Муътамидӣ

Дар ҳикоёти аҳли дили санадӣ

Ки шабӣ дар даруни хилвати хос

Будам аз гуфту гӯии халқи халос

Дар хона бар ин ва он баста

Бар мусаллоӣ хеш бинишаста

Чашми ҷон дар шуҳуди шоҳиди ғайб

По ба доман кашида сар дар ҷайб

Ногуҳ омад касе даруну рабӯд

Он мусалло ки зер поем буд

Зери ман як ду гази ҳасири афканд

Ки мусалло ба ғайр азин мапаснд

Зу ҳаросӣ фитод дар дили ман

Зонка дар баста буд манзили ман

Гуфт эй сода баҳр чист ҳарос

Наҳаросад зи каси худои шинос

Сами қоли атқи аллоҳи алмтъол

Фии ҷамеъи алأмўру алأҳўол

Буд зи абдол ва дар дилам афтод

Андам аз мулҳами сдоду ршод

Ки биппарам азу ба ваҷҳи савол

Каз чаҳ абдол гаштаанд абдол

Гуфт азон чори хислати машҳур

Ки ба қӯт улқулуб шуд мстўр

Азлату хомшӣу ҷўъу сҳр

Кин буд умдаи хисолу сайр

Ин сухан гуфт ва зад ба рафтани рой

Дар фурӯи бастау ҳасир ба ҷой

Хориҷ омад зи ҳади фаҳми уқул

Ки чаҳ сон буд он хурӯҷу духул

Гар ту гӯйии тмсли арвоҳ

Буд он неи таҳаввули ашбоҳ

Ояд аз ҳавлу қӯти кмл

Ки муҷаррад шаванд азин ҳайкал

Чун млоик ба халъу лбси сувар

Мтмсл шаванд ҷой дигар

Гӯям оре вале бад-ӣни тақрир

Нашавад рости интиқоли ҳасир

Ҳаст ҷисмии касифу зулмоне

Нест чизеи латифу рӯҳонӣ

Ба тмсл чаҳ сони шӯии қобил

То бидон қавл ҳал шавад мушкил

Гар ту гӯйӣ ки комилонро ҳаст

Аз худо бар вуҷӯди ашёи даст

Шояд онро ба қӯти эҷод

Дохили хона васф ҳастӣ дод

Хориҷи хонааш вуҷӯд набӯд

Дохили хонааш вуҷӯд фузуд

Гӯям ин нест худ бакулии рад

Лек бошад азими мстъбд

Зонка ҳар чаҳ оФриндши комил

Гар шавад лаҳзае азон ғофил

Кашад аз арсаи вуҷӯди қадам

Рахт ҳастӣ барад ба кӯии адам

Ин нишоед ки комил аз ҳамаи сӯй

Оварад ҷониби ҳасирӣ рӯй

Умрҳо рӯй азон нигараданд

Чашми ҳиммат азу напӯшоанд

То кунад рӯзгори давру дароз

Ту ниёзӣ бар он адои намоз

Гар ту гӯйӣ сазад з соҳиб дид

Ки кунад нақли он ба халқи ҷадид

Дили бурун зу вуҷӯд бирабоед

Дар дарун мисли он биафзояд

Арши билқису нақли он зи сабо

Инчунин гуфт орифи доно

Дар сабо кард осифаши эъдом

Дод ҷой дигар ба ҳастӣ ном

Вар на як моҳаи роҳ дар як он

Қатъ кардани бурун буд зи имкон

Зонка таҳрики ҷисму ҷисмонӣ

Амр тадриҷӣаст неи онӣ

Гӯям ин ваҷҳи баси қавӣам ва қавӣаст

Гарчи беруни зи ҳади ваҳми ғўист

Лек кори худоу хоси худо

Нест маҳсӯр дар мадорики мо

эй басо кор коед аз абдол

Ки буд пеши ақли халқи маҳол

Бошад аз холиқи қавӣу қадар

Корашони хориқи қувои башар

Ҳар чаҳ фаҳми ту зон буд қосир

Машав онро зи аблаҳии мункир

Ҳар чаҳ ақлат кунад бар он иқбол

Мабар онро буруни зи ҳади маҳол

Маънии астҳолту имкон

Бошад аз аксари уқули ниҳон

Бас ки бошӣ Мусаддиқу мўқн

Кон буд мустаҳил ва ин мумкин

Лек нисбат ба қудрати сонеъ

Набӯд ҳеҷ як азон воқеъ

То наварзӣ тариқати абдол

Кӣ шиносии ҳақиқати ин ҳол

Азлату самту ҷўъ ва кам хобӣ

Пеша кун то мақомашони ёбӣ

Шарҳи азлати гузашту асрораш

Нест ҳоҷат дигар ба такрораш

Зон се рукн дигар сухан бишинав

Тарк инкор кун бидон бгрў