Ваон дигар шайхи пеши халқи ҷаҳон

Карда худро илм ба зикри ниҳон

Чашми пӯшидаи лаби фурӯи баста

Нафас аз ҳарфу савти бигусаста

По ба доман кашида сар дар ҷайб

Яъне афтодаам ба мкмни ғайб

Пушту пое бар ин ҷаҳон зада ам

Хайма бар авҷ ломакон зада ам

Гар фақирии зи даври ҷунбида

Гуфта бо ваии мурӣди дуздида

Даври шӯи давр то зи лаҷаи роз

Ҷониб соҳилаш наёрӣ боз

Шайхи бечораи худ зи ваҳму хаёл

Ғарқ баҳрамонеу омол

Гоҳе аз фикри зани фитода ба банд

Гуҳи фурӯи монда дар ғами фарзанд

Гуҳ ба фикри иморати хона

Хештанро гирифтаи мардона

Гуҳ ба дукон ва тим гашта гарав

Баҳри таҳсили аҷра дар таг ва ду

Гуҳ ба тахмину занни гирифтаи қиёс

Дахли ҳаммому Асияу хрос

Гуҳи фурӯи рафта дар чаҳ кориз

зи оби он ғаллаи куштау полез

Гоҳе аз дасти нафаси бдФрмоӣ

Аз шариъати ниҳодаи беруни пой

Рафта аз ҳиммати фурӯмоя

Дар ҷуволи хаёл бе моя

Бар зан ва духтараш фиканда назар

Ҳар якеро ҷудо кашида ба бар

Дасти барда ба ғабғаби писараш

То кунад як ду бӯса аз шукраш

ӯ дарин шуғлу олимии мағрур

Гӯ нишаста сет дар мақоми ҳузур

Қалб ӯ зокирасту лаби хомӯш

То лабаш орамида ҷон дар ҷӯш

Зикри ҳақро наҳуфта ме гуяд

Роҳи дайнро наҳуфта ме пуед

Зикр қалбӣ кунад ба сидқу сафо

На лисонӣ чун зикри аҳли риё

Дод азин аблаҳон гмраҳ дод

Мунҳариф аз тариқи ақлу сдод

Зикри ӣнҷои кадом взокр кист

Биҷуз омад шуд хавотир чист

Ботинии ҳамчуи хонаи занбӯр

Ки кунандаш фузулён дар шӯр

Ҳар замони хотирӣ чу занбӯрӣ

Ки кашад неш бар тани ъўрӣ

намерасад зҳрнок аз чапу рост

намезанад захми хеш бе каму кост

На шиории зи халъати тақво

На ҳисории зи исмати мавло

намехӯрд захми лекини афсурдаи сет

Нест огаҳ ки захмҳо хӯрдаи сет

Бомдодон каз офтоб нашӯр

Шавад афсурдагии зи ҷонаши давр

Дарди он захмҳо падед ояд

Дилу ҷонаши зи ғами бФрсоид

Пас на зикраст онкӣ васвос аст

Нест он фарбеҳӣ ки омос аст

Зикр агар низ ҳаст ҷҳраст он

Нест трёқ балки заҳраст он

Гарчи бастаи даҳони зи зикри баланд

Насб карда бар он нишоне чанд

Чашми пӯшидау лаби хомӯш

Сарфикандаи фурӯ ба синау дӯш

Ин саросари фиғон ва фарёд аст

Ки марои зикри хФиаҳ аврод аст

Рӯз то шаб ба зикр ме кӯшам

Зикри ҳақро зи халқ май пӯшам

Лекини онҷо ки ақл бар кор аст

Ин на ахФост балки изҳор аст

Гарчи аз як нишона кард гузар

Кард бар пои ду сад нишон дигар