Ду сафеҳи забон ба ҳарзаи гушой

Ба таассуб шуданду ҳарза дароӣ

Он яке рӯ ба дайгарӣ оварад

Гуфт эй дар наколу хусрони фард

Ҳар куҷо дар замонаи дашномӣ

Рафта бар лафзи хос ё омӣ

ё нарафта сет лек май шояд

Ки кас аз ваии забони бёлоид

Ҳамаро кардам андари анбонӣ

Тӯҳфаи ҳамчуи ту гарони ҷонӣ

Он дигар як забон ба ҳарзаи кушод

Дод дашном ва носазо ме дод

Ҳар чаҳ аз рӯй буғз ва кин ме гуфт

Носазои гӯй аввалин ме гуфт

Ҳаст инҳо ҳама дар анбони дарҷ

То ба кӣ мекунӣ зи анбони харҷ

Чун забонро ҳаме кунӣ ҷунбон

Чизеовар ки нест дар анбон

Ҳамчунин ҳар чаҳ ақлу ваҳму хаёл

Нақши бандади зи ҷинси шару вабол

Исми шоир ба урфи аҳли замон

Ҳаст бе иштибоҳи шомили он

Гарчи адаси бурун имкон аст

Ҳамаи дарҷаши дарун анбон аст

Шоирӣ гарчи дилпазирам нест

Турфаи ҳоле каз он гзирм нест

Нуктаи алшъири қади иؤкл

Ва изм дар араб шудаи сет мисл

Мазраби он мисли манам имрӯз

Баҳри хеши он мисли занами имрӯз

намекунам айби шеър ва ме гӯям

Май занами таъни машк ва ме бӯем

Таъна бар шеъри ҳам ба шеъри занам

Қимату қадари он бадви шиканам

Чаҳ кунам дар сиришт ман инаст

Вази азали сарнавишт ман инаст

Баҳри ин офарӣдаанд маро

Ҷониб ин кашидаанд маро

Ҳар чаҳ ҳақи сохт тавқи гардани ман

Кӣ тавонам кашид азон гардан