Хусрави субҳ чун илм бар зад

Лашкари шомро ба ҳам бар зад

Ҳар ду карданд азон ҳарам ба шитоб

Чораи ҷӯи рӯ ба масҷиди аҳзоб

То ба пешини қадами биФшрднд

Дар талаби рӯзро ба сари бурданд

Ногуҳ аз раҳи насим ёр расед

Он гуруҳ зан омаданд падед

Лек мақсӯди кори ҳамраҳи не

Хайл анҷум расед ва он маи не

Бо ъиинаҳи сухан гузор шуданд

Қиссаи пардози он нигор шуданд

Ки буруни баради рахти азин манзил

Ронад то манзил дигар маҳмил

Рӯй хуршеди қурб ғим гирифт

Роҳи ҳӣ банӣ салим гирифт

Қиблаи он қабӣла шуд рӯйиш

Тоқи миҳробашони ду абрӯяш

Ҳамчуи лола ба синаи доғи ту барад

Шуълаи зани лолае зи боғи ту барад

Гарчи бори раҳил аз ӣнҷои баст

Толиб васл туаст ҳар ҷо ҳаст

Чу самани тоза ва чу гули бўёст

Ном ӯ аз муаттарии раёсат

Номи риё чу омадаш дар гӯш

Аз сараш ақл рафт ва аз дили ҳуш

Парда аз чеҳраи ҳаёи бардошт

Шарми бгзошти венаи навои бардошт

К-эй дариғо ки ёри маҳмили баст

Бори дили пушти сабрро бишикаст

Омадам бар умеди дидораш

Тофт аз ман замонаи рухсораш

Аз срии қадарам ар чаҳ боло нест

Ҷои риёи биҷуз сурайё нест

Ҳаст рӯ дар срии сурайё ро

Пушт бар ман чарост риё ро

То ба кӣ аз ду дидаи хӯни резам

Хӯни дил аз даруни буруни резам

Дар дилам хӯн намонад ва дар чашми об

Ҳамаи асбоб гиря шуд ноёб

Кист аз дӯстону ғмхўорон

Дар тариқи вафои ҳаводорон

Ки маро дар фироқи он дилдор

Дида орият диҳад хўнбор

То зи дарди фироқ ӯ гарем

зи оташи иштиёқ ӯ гарем