Ҳақ чу он ваҳм ва он гумон донист
Чораи он дар имтиҳон донист
Баҳри нақди халили хости маҳак
Дод фармон ки фирқае зи малик
Халъат аз сӯрат башар карданд
Сбҳаҳи гӯйон бар ӯ гузар карданд
Бонги тасбеҳу наъраи тҳлил
Бар гирифтанд дар ҷавори халил
Зон навойу садои ҷони афзой
Ақлу ҳуш халил рафт аз ҷой
Ном ҷонон шунид ва ҷон ифшоанд
Остин бар ҳама ҷаҳон ифшоанд
эй хуши он нағмаҳои дардомез
Ки буд завқи бахшу шӯрангез
Бар кунад ақлро зи беху зи бен
Нав кунад дар дарунаи ишқи куҳан
Чун шуданд он гуруҳи сбҳаҳи сарой
Хомаш аз сбҳаҳҳои ҳуши рубой
Бо худ омад халил ва дод овоз
Кини наворо з нав кунед оғоз
Ҷони ман аз самоъ ношудаи сайр
Бар хамӯшӣ чаро шадиди далер
Ҳолат суфиён нагашта тамом
Бар мғнӣ буд сукути ҳаром
Нест дар мазҳаби мусулмонӣ
Ҷуз ба итмоми забҳи қурбонӣ
Мурғро каз кафи ту дона каш аст
Ним бсмл раҳо кунӣ на хуш аст
ё макун қасди ҳеҷ ҷондорӣ
ё чу киштии тамоми каши борӣ
Ним кушта на мурдаи неи зиндаи сет
Ҷони ошиқ ба он на арзандаи сет
Ҳоли аҳли залол дар уқбо
Лоямути омадаи сету лои яҳё
Қудсёни гавҳар адаб сифтанд
Дар ҷавоби халил ҳақ гуфтанд
То кӣ ин зикр ройгон гӯйем
Кор кардем музд он ҷӯйем
Кор бе музди ҳеҷ кас накунад
Музди дидаи зи кор бас накунад
Кори хоҳӣ ба музд бигушо даст
Гиреҳ аз кори музди бигушодаи сет
Зончаҳ дорам з мол гуфту ъқор
намекунам бар шумо ду донги нисор
Бор дигар кунед баҳри худо
Ин навой тараб физой адо
Бар баёни балиғу лафзи фасеҳ
Барграфтанд қудсёни тасбеҳ
Бонги қуддусу наъраи сбўҳ
Шуд броҳимро муҳайиҷи рӯҳ
Дилу ҷонаш дар эҳтизоз омад
Ваҷду ҳоли гузашта боз омад
Ваҷду ҳоле чунонкӣ ҳаст маҳол
Дараки он пеши ақлу ваҳму хаёл
Балки норуста аз хаёлу гумон
Нест идроки он туро имкон
Қудсёни бози лаби фурӯи бастанд
Зон садо ва хамӯш бинишастанд
Бонги бардошти он сутӯдаи сайр
Ки фидо мекунам ду донг дигар
Бози ин зикрро иъода кунед
Шӯришу ваҷди ман зиёда кунед
Ҷони ман моҳӣасту зикри ҳақи об
Сабри моҳӣ аз об нест савоб
Моҳӣ аз оби сабри натавонад
Вар кунад сабри зинда кӣ монад
Ҳар чаҳ аз об бар канор буд
Он на моҳӣ ки сусмор буд
Сусмораст зери реги равон
Моҳяш мебаранд халқи гумон
Сбҳаҳ хонон ки музд ҷӯй шуданд
Музди диданду сбҳаҳ гӯй шуданд
Ҳои ва ҳўиӣ фиканд дар малакӯт
Зикри зўолкбрёءу алҷбрўт
Шуд халил аз самоъи он бе хеш
Сохт таии пардаи вуҷӯд аз пеш
Кард бар худ либос ҳастӣ шқ
Сар бурун зад з ҷайб ҳастӣ ҳақ
Чун дигар бораи зумраи малакӯт
Бар лаб худ заданд меҳри сукут
Нола шавқ барграфт халил
Кончаҳ дорам ман аз касӣру қалил
Ҷумларо мекунам фидои шумо
То зи ҳам нгслд навой шумо
Мншиниди азин сурӯд хамӯш
Ки шудам дар самоъи он ҳамаи гӯш
Бози оғози он наво карданд
Вирди тасбеҳи худ адо карданд
Шуд халил аз навой эшон маст
Дод якборагии Аннан аз даст
Вақт хуш ёфт зон таронаи хуш
Даст ҳиммат фишонд сӯфӣ вааш
Ҳар чаҳ будаш зи малику моли писанд
Ҷумла дар пои мутрибони афканд
Дар самоъӣ ки дар вай аз сари завқ
Нафишонд ҳариқи шуълаи шавқ
Бар худу халқи остини видоъ
Гирди худ гаштанаст ва он на самоъ
зи оташи имтиҳон чу иброҳӣм
Холис омад чу зари нобу салим
Қудсёни пеш ӯ шуданд аён
Ки расӯлем аз худои ҷаҳон
Одамӣ нестем мо маликем
Нақди пинҳонии туро маҳакем
Омадаи баҳр имтиҳон тӯйем
Ноқиди махзан ниҳон тӯйем
Ллаҳи алҳмди комдӣ ба шумор
Чун зари даҳ диҳии тамоми айёр
Ту халилӣ ва дар ту ишқи худоӣ
Мтхлл шудаи зи сар то пой
Ҷузви ҷузви ту аз қадам то фарқ
Гашта дар хулату муҳаббати ғарқ
Бандаи мнъмӣ на банди нъм
Аз Фўоти нъми туро чаҳ ?илам
Гар нъми фӣ алмисл наҚум гардад
Нест ишқи ту он ки кам гардад
Чун дилат аз худои ншкибд
Тоҷи хулати ҳамин туро зебад
Ҳар гумоне ки доштем ту ро
Гашти равшан ки саҳв буду хато
Ишқи ту зотӣаст на арзӣ
Гашта софии зи шўб ҳар ғаразӣ
Ишқ чун бар ҷамоли зот буд
Ҳоши ллаҳ ки бесабот буд