Дид пӯри умр ба чашми хаёл

Мари умрро пас аз дувоздаҳ сол

Гуфт бобои туро чаҳ ҳол афтод

Ки зи ҳол миннат наомад ёд

Гуфт аз вақти марг то имрӯз

Ҳолатии доштами аҷаби ҷонсӯз

Аз саволи мазолими мардум

Даст ва по карда буд ақлами гум

Пой мешайъ шикаст дар Бағдод

Дар пулии сахти суст ва бе бунёд

Ҳеҷ визрӣ на зон ба гардани ман

Соҳибаш даст зад ба домани ман

Ки чаро аз иморати он пул

Доштӣ даст эй Халифаи кул

То дар он тангнои ҳодисаи зой

Рафт аз дасти бизбонии пой

Буд қоими чунон ба адли умр

Ки шуд андари ҷаҳон ба адли смр

Адл ӯ рӯй дар ниҳоят кард

То ки дар ном ӯ сироят кард

Номаш аз адл чун мукаммал шуд

Каср дар вай ба фатҳ мубаддил шуд

Лашкараш зон зи касри пушти надод

Шуд муваффақ ба фатҳи ҷумлаи билод

Бо чунин адл чун муҳосиби гашт

Бингар то чаҳ ҳади мъотби гашт

Он ки адлаши зи зулм холӣ нест

Номаш аз наъти адл олӣ нест

Балки ҷузи роҳи зулм кам супурд

Ҳоли фардоӣ ӯ чаҳ сон гузарад