Бар дар боргоҳ ё сари роҳ

Дод хоҳад зи ман ба нолау оҳ

Бунаами гӯши худ ба фарёдаш

Бидиҳам ҳамчу одилон додаш

ё чу хезади нафири муҳтоҷӣ

Дидаи зи эҳдоси даҳри тороҷӣ

Кор ӯро даҳуми зи бахшиши соз

Ноумед аз дирам нагардад боз

Хусравиро ки буд соҳиби ҳуш

Баста шуд аз самоъи равзани гӯш

На табибон алоҷ донистанд

На ҳакямони давои тавонистанд

Ҷазаъ беқиёс зоҳир кард

Фазаъ бешумор пеш оварад

Никхўоҳӣ ба фазлу илми илм

Гуфт к-эии хусрав сутӯда шем

Гар зи даҳ ҳиси яке камаст ту ро

Дил чаро баста ғамаст ту ро

Ин ҳамаи шӯру изтироб ки чаҳ

Венаи ҳама тарк хӯрду хоб ки чаҳ

Шукр мекун кзонт дардӣ нест

Бар замирати зи дард гардӣ нест

Рстӣ аз ранҷи нохуши овозон

Ҷустӣ аз дом кед ғаммозон

Бар дилати баси зи нури сидқи фурӯғ

Бастаи шӯи гӯи раҳи ҳазор дурӯғ

Гӯш агар рафт ҳуши боқии бод

Гуфту гӯии сурӯши боқии бод

Шоҳ гуфт эй дилат ба дониши хуш

Вази ту равшани замири дониши каш

На марои гӯши баҳри он бояд

Ки бидон бонг мутрибон ояд

Ба навой тараб кунам оҳанг

Бишинавам савти авду нағмаи чанг

Рақсро дар дарунаи ҷои даҳум

Бар бисоти нишоти пои нуҳум

Гӯшам аз баҳри он буд дар кор

Ки агар бар касе расад озор