эй зи ту шқи хирқаи моҳи мунир

Пеши ту меҳри омадаи фармон пазир

Қасри набувват ба ту чун шуд баланд

Каср ба мқсўраҳ касрӣ фиканд

Чатри Фрозндаҳи фурқати саҳоб

Соя нишин чатри туро офтоб

Соя надидат ба замини ҳеҷ кас

Нур буд сояи хуршеду бас

Ҷонати зи олоиши тани пок буд

Соя нияндохт бар ин хоки туад

Дидаи ту ҳам зи пас ва ҳам зи пеш

Дида чу чашми ҳамаи олами зи пеш

Рӯҳӣу ғоиб на зи ту ҳеҷ сӯй

Дар ?назарет ҳаст яке пушт ва рӯй

Шамъӣу нур аз ту расад ҷамъ ро

Пуштӣ ва рӯе набӯд шамъ ро

Санги сияҳ дар кафи ту сбҳаҳи санҷ

Дили сияҳонро шуда он сбҳаҳи ранҷ

Баҳри карами мавҷи зан аз мушти ту

Мқсми он фараҷаи ангушти ту

Гуруснау ташнаи ҳазорон ҳазор

Гашта азон ҷуръаи кашу луқмаи хор

Нахл ки будаш ба замини сахти пой

Ҷуст ба фармӯдаи амрати зи ҷой

Кард ба ҳар сӯ ки ту хондӣ хиром

Сохт ба ҳар ҷо ки ту гуфтӣ мақом

Бар дар ғорӣ ки гузори ту буд

Вази талаби хасми ҳисори ту буд

Парда чаро бофти яке ҷонвар

Байза барои чаҳ ниҳоди он дигар

То нарасад захмӣ аз аҳли хилоф

Омадат ин байзагар он дръи боф

Моидаҳи кони ним шабяти омада

Рӯзе аз хон « абят » омада

« итъмнӣ » туъма ва « исқинӣ » об

Инат гўорндаҳи таому шароб

Чун лаби ту луқмаи з бузғола кард

Луқма ба зери лаби ту нола кард

Гуфт ки олӯда ба заҳрам махӯр

Гарчи баради талхии заҳри ин шукр

Қабзаи Ригӣ ки фишондӣ зи каф

Шуд басар бе басаронаши ҳадаф

Серумаи сифати нури басарро кафил

Буд ки шуд дар назари хасми майл

Ҷомии оҷиз ки нўосоз туаст

Бастаи лаб аз нукта эъҷоз туаст

Гарчи гҳрўор чу теғи омадаи сет

Балки гуҳарбор чу меғи омадаи сет

Хост ба наътати гуҳарии тобнок

Рехти зи рӯйиши хуии хиҷлат ба хок