Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим
Ҳаст салоӣ сар хон Карим
Файз карам хон сухан соз кард
Пардаи зи дастони куҳан боз кард
Бонги срир аз қалами саҳари кор
Хост ки бисмии аллоҳ дастӣ биор
Моидаҳи тозаи буруни омадаи сет
Чошнӣии гир ки чун омадаи сет
Вар начишӣ накҳати он баси ту ро
Буии хушаши туъмаи ҷони баси ту ро
Хок ба ӣнҷои ҳамаи ҷонҳои пок
Бӯ ки фитад реза ин хон ба хок
Ҳар ки буд бар сар ин хон раҳаш
Ба буд оғози зи бисмии аллоҳаш
Дев ки ғоратгари ин марҳалаи сет
Бсмлш аз ханҷари ин бсмлаҳи сет
« бе » ки зи пай « син » будаш зини хитоб
Чун сар пистонаст зам алкитоб
То ту зи пастонаши шӯии Тифл вааш
Баҳри ғизои дилу ҷони шери каш
Бисми шуда ҳар ду зи таркиб « мем »
Гуфта бисмии ҳрзи ту аз теғи бим
Шакли чамани байн ки ба рҳмн дар аст
Каз чамани хулди нишон овар аст
Мужда диҳад каз хати анбари сиришт
Бсмлаҳ бошад чаманӣ аз биҳишт
« бо » ки ду бошад дарӣ омад ду лухт
Мадхали он боғи саодати дарахт
« син » вай аз боди пари Ҷабраил
Силсилаи баста ба рухи слсбил
Чашми гшои чашма ҳар « мем » байн
Ҷорӣ аз он чашмаи таснӣми байн
Ҳар « алиф » аз ваии шаҷарии миваи нок
Миваи он маърифати зоти пок
Турра ҳураст дар ӯ « лоам » ҳо
Баҳри дили дидаи варони дом ҳо
«ҳо » чу ду ҳалқаи сети паии сайди дил
Гашта азон турра ба ҳам муттасил
«ро » ки буд ғояти суру сарвар
Зу расадат даст ба домони ҳур
« ҳо » ки биҳиштаст ишорати намо
Баҳр биҳиштаст ишорат ба мо
« навен » колФши пой буд « мем » фарқ
Моҳии кавсар ки дар обаст ғарқ
« ё » ки диҳад ёди з ёӣ Нидо
намезанадат бонг ки ин сӯи биё
На ба таъаммули қадами иҳтимом
Хуш бигузар бар чамани ин калом
Коитӣ омад зи сури мухтасар
Дарҷ дар ӯ сари басӣ аз сувар
Сӯрати ёсин буд он « ё » ва « син »
Дар рақамаш аз ҳама боло нишин
Наъти нахустинаш ба хуштар баён
намедиҳад аз сӯраи рҳмни нишон
Карда муаллими гуҳи таълим ӯ
Фаҳми ҳўомими зи ҳомӣам ӯ
Бар сар «ро » байни ду алифи лоам ро
Дода нишон аз ду алифи лоам ро
Аз паии нўнши алифи андари рақам
Парда гшо гашта з навену алқлм
Сатри ҳуруфаши зи баёзу савод
Дода ?ут аз нур ва духонаст ёд
Фатҳаи он фотиҳи ганҷи азал
Касраи он косри кأси амл
Сӯрати ҷзмш ки буд ҳалқаи вор
Гӯши хиради доими азуи ҳалқаи дор
Шонаи ташдид ки бар « лоам » ва «ро » сет
Тоҷи сари ҳудҳуди роҳи ҳудои сет
Нуқта « бе » пасти зи арбоби роз
Тухм умедаст ба хоки ниёз
Нуқтаи нўнши паии дафъи газанд
Бар сар нораст ниҳодаи сапанд
Ваон дуӣ дигар шуда чун мардумак
Нури даҳ дидаи малику малик
Нӯздаҳи ҳарфи сет ба вақти шумор
Файзи расонида ба ҳаждаҳи ҳазор
Васф раҳимаст шудаи хатми он
Сӯрати хатми омада дар ваии аён
Ин ду далеласт ки аз кирдигор
Файз раҳимаст буд хатми кор