Чун самари давҳаи абдулазиз

Давлат дайн шуд шарафи малик низ

Қоидаи адли умр тоза кард

Малику хилофат ба як андоза кард

Кӯҳ нишинон ки зи зулми сипоҳ

Хостаҳ буданд зи сарҳои роҳ

Пўиаҳи кунон бар сар роҳ омаданд

Баҳри хабари пурсӣ шоҳ омаданд

Кони шаҳи пешини ситамгар чаҳ шуд

Ҳоли ваии азгрдши ахтар чаҳ шуд

Венаи шаҳи одили дили фирӯзи рӯз

Кист ки шуд нир олам фурӯз

Рҳспрӣ гуфт чаҳ сон ёфтед

Ин хабари хайр ки бишитофтед

Муждаи расонданд ки будӣ далер

Бар рамаи зини пеши басии гургу шер

Бар рама аз гург далерӣ намонад

Шер ба хунхорӣ ширӣ намонад

Барра ва гурганд ба ҳам гашта ром

Оҳӯ ва шеранд ба ҳам дар хиром

Ин ҳама аз давлати ин хусрав аст

Каз қадамаши расми адолат нав аст

Он зи хисосати сифат гург дошт

Бар сари мо гург дигар ме гумошт

Венаи зи карам чун ба бузургӣ расед

Гурги зи сари кисват гиреҳгӣ кашид

Ҳаст дарин марҳалаи хираду бузург

Бо даҳани Юсуфу дандони гург

Гарчи буд хуши лаби хандонашон

Ҷомӣ ва сад захми зи дандонашон