эй шаби умеди марои моҳи нав
Дидаи бахтам ба хаёлати гарав
Аз пас сӣ рӯз барояд ҳилол
Рӯй намӯдӣ ту пас аз шаст сол
Соли ту чораст ба вақти шумор
Чори ту чли боду члти бози чор
Ҳар чли ту як чилла каз илму ҳол
Сайр кунӣ дар дараҷоти камол
Ном ту шуд Юсуфи Мисри вафо
Боди лақаби давлату дайнро зё
намекунам аз хомаи ҳикмат нигор
Баҳри ту ин номаи ҳикмат нигор
Гарчи кунун нест туро фаҳми панд
Чун ба ҳади фаҳми рисии кори банд
То нашавад бурқаъи ту мӯӣ рӯй
По манеҳ аз хона ба бозору кӯй
Силсилаи банди қадам хеш бош
Ҳабс нишин ҳарам хеш бош
Ҳичгаҳ аз суҳбати ҳмхонгон
Рахти макаш бар дар бегонагон
Талъати бегона на маймун буд
Хосса ки солаши зи ту афзӯн буд
Вар ба дабистони сар ва карт диҳанд
Лавҳ « алиф бе » ба канорат ниҳанд
Паҳлавӣ ҳар сифла машав ҷонишин
Аз ҳамаи яктои шӯ ва танҳо нишин
Гарчи ба худ нест каҷи андом « алиф »
Байн ки чаҳ сони каҷ шуда дар « лоами алиф »
Лавҳи худ он дам ки наҳй бар канор
Чун « алиф » ангушт азон бар мадор
« дил » вааш аз шарм фикан сар ба пеш
« сод » сифати дуз бар он чашми хеш
Хандаи занони гоҳ ба он гуҳ ба ин
Руста дандон манимо ҳамчу « син »
Дил макун аз фикри парешони ду ним
Танг даҳон бош зи гуфтан чу « мем »
Гӯши мадаи биҳдаҳ ҳар қилу қол
То накашӣ дарди сари гӯшмол
Дори адаби дарси муаллими нигоҳ
То нашӯй таблаки таълимгоҳ
Силӣ ӯ гарчи фазилат даҳ аст
Гар ту ба силӣ нарасонӣ ба аст
Пай чу ба сари манзили қуръони барӣ
Рӯзӣ ҳар рӯза азон хон хурӣ
Чанд гиреҳи зан ба миёни раҳли вор
Шоҳид мусҳаф бинишон бар канор
Бош зи рухсори накӯи фол ӯ
Маҳви тамошои хату хол ӯ
Ҳар чаҳ кунӣ зу гуҳари силки хеш
Соз ба такрори забони малики хеш
Ҳарфи навишта ба дили Тифли хирад
Гзлки Нитсаон натавонади стрд
Чун ту ҳақи ҳифзи ваии ореи биҷой
Ҳифзи ҳақ аз ҷонат шавад ғам задой
Дасти талаби даҳ ба қалами гоҳи гоҳ
Шӯ ба сӯии хиттаи хати рӯ ба роҳ
Бози нишон аз раҳи касби камол
Аз нами он ноижаҳи гирди малол
Кӯш ба таҳсини хат аз ҳар нмт
Лек на чандон ки шӯии ҷумлаи хат
Сифр макун баҳри се ангушти хеш
Аз гуҳар ҳар ҳунарии мушти хеш
Шеър агарчӣ ҳунарӣ дигар аст
Шамае аз айб ба шеър андар аст
Шеър ки айбаши зи миён сар занад
Ҳиммати поконаши қалам дар занад
Вар фитадат гуҳи гуҳии андеша аш
Кӯш ки чун ман накунӣ пеша аш
Ҳар нафас омад гуҳарии арҷманд
Қимати он бештар аз чун ва чанд
Он гуҳар аз дасти мадаи ройгон
Хосса ки дар мадҳи фурӯмоягон
Меҳнати ин кор ба худ раҳи мада
Ранҷи кашӣ дар талаби илм ба
Тоҷи сари ҷумлаи ҳнрҳости илм
Қуфли гушои ҳамаи дрҳости илм
Дар талаби илми камар чуст кун
Дасти зи ишғол дигар суст кун
Бо ту пас аз илм чаҳ гӯям сухан
Илм чу ояд ба ту гуяд чаҳ кун
Илм касӣр омаду умрати қсир
Ончӣ зарурӣаст ба он шуғли гир
Ҳар чаҳ зарурӣаст чу ҳосил кунӣ
Ба ки иморатгарӣ дил кунӣ
Онаст иморатгарии дил ки дил
Вокшӣ аз кашмакаши обу гул
Пой ба домани кашӣу сар ба ҷайб
Тан ба шаҳодати диҳӣу ҷон ба ғайб
Ёди худои пардагӣ ҳаш кунӣ
Ҳар чаҳ биҷуз ӯст Фромш кунӣ