Содаи мурӣдии зи ҷаҳони шастаи даст

Омад ва дар суҳбат перӣ нишаст

Гарм накарда ба замини ҷо ҳануз

Хост азон анҷуман ҷон фурӯз

Пер барошуфт ки таъҷил чист

Нафрати дев аз дам ҷбрил чист

Гуфт қазои пардаи каши ҳуши гашт

Нодарра чизем фаромӯши гашт

Май рӯми ин лҳзаҳ ба ҳар роҳу кӯй

То кунам он гумшударо ҷусту ҷӯй

Пер хурӯшед ки эй булҳавас

Дар ду ҷаҳон ҳаст яке чизу бас

Кон на сазовор фаромӯшӣ аст

Қибла гуёе ва хомӯшӣ аст

Гар ҳамаи офоқ дар оғӯши ту

Бошад ва он чизи фаромӯши ту

Ғояти огоҳии ту ғофил аст

Ҳосили авқоти ту беҳосил аст

Вар буд он чизи фарои ёди ту

Шод кун хотири ношоди ту

Гӯи ду ҷаҳон гашта фаромӯш бош

Лаби зи сухани шан шуда хомӯш бош

Ҷомии азин машғала хомӯш кун

Ҳар чаҳ на он чиз фаромӯш кун

Зонка саранҷоми ту хомӯшӣ аст

Вохри кори ту фаромӯшӣ аст