Фаррухи он рӯз ки аз мкмни роз

Борагӣ ронад ба ҷўлонгаҳи ноз

Илми ҷоҳ ба бтҳо афрохт

Маккаро сиккаи давлати нави сохт

Сарв бесояаш аз қадари баланд

Бар сари ташнаи лабон соя фиканд

Рег аз эксири қудумаш зар шуд

Батни водии садаф гавҳар шуд

Офтоби саҳар имон вайаст

Нири чоштгаҳ эҳсон вайаст

Машриқаши Маккау мағриби Ясриб

Пари зёи машриқи азу то мағриб

Кард бар хон набуввати як шаб

Даъвати гуруснаи чашмони араб

Қурси маро паии як мушти лӣим

Ба сари ангушт карам кард ду ним

Нест зини ҳеҷ аҷабтар аҷабӣ

Ки нсўднд ба он қурси лабӣ

Шаби дигари зи қадами ҷон то фарқ

Бар дарахшндаи барроқӣ чун барқ

Ашҳбии ҳамчуи шаҳоби оташи пой

Наъл ӯ чун маи нави гардуни соӣ

Гунбади хоки пас пушт фикан

Ронад аз офоқи буруни гунбади зан

Хирқаи тан ба сар арш кашид

Хирқаро кунад ва ба зўолърш расед

Шуд аз он нури бақо дида фурӯз

Омаду хўобгҳши гарм ҳануз

Буд нури басари шахси ҷаҳон

Чун басар аз назари хеши ниҳон

Ба яке чашм задани нури басар

намекунад аз ҳамаи афлоки гузар

Озмӯнро ба сӯии чархи баланд

Чашм бигушоӣ ва ҳамон лаҳза бабанд

Байн ки нури басарат бе так ва тоз

Чун ба гардун равад ва ояд боз

Ба қалам гар нарасед ангушташ

Буд лавҳу қалами андари мушташ

Буд рӯҳаши қалами сунъи азал

Гар қалам нест қаламзан чаҳ халал

Аз саводу хат агар дида бибаст

Ба камолаш нарасад ҳеҷ шикаст

Нур буд ӯу хати тираи зулм

Шавад нуру зулми ҷамъ ба ҳам

Чори ёраш ки з гавҳар конанд

Қасри дайнро чу чаҳор арқонанд

Сидқу адловарӣу ҷӯад ва ҳаёст

Ки аз эшон ба ҷаҳон монда баҷост

Ҳамаи маразии ҳамаи розии рафтанд

Қурби ҳақро мутақозии рафтанд

Гашта дар қурб ҳақанд акнӯн гум

Разии аллоҳи таъолии анҳуам

Аввалин зодаи қудрат қалам аст

Ки зи нӯкаши ду ҷаҳони як рақам аст

На қалам балки яке тозаи ниҳол

Руста аз равзаи иқлӣми ҷамол

Гавҳари маънӣ хиролбшр аст

Ки мари онро шудаи тухм ва самар аст

Силк ҳастӣ чу даройад ба шумор

Вай буд аввали фикри охири кор

Сӯраташ гарчи зи одами зода

Мъниши асли вуҷӯди аи фитода

Равшанаст ин бар ҳар фарзона

Ки зи ҳам зоди дарахту дона

Қиблаи бандау озод вай аст

Иллати ғоеи эҷод вай аст

Аз Рахши нури рибои ҳама ро

Ваз дараш кори гушойии ҳама ро

Турфаи номаш ки ба он номзад аст

Карда наълин зи ҳарфин мад аст

Одам инак шарафи сармад ро

Тоҷ сар карда ба бёдши мад ро

Гули шаҳри ду ҷаҳонаст балӣ

Ҳаст шаҳрӣу гулӣ зу мислӣ

Гул ки омад арақи рухсораш

Нест ҷузи шабнамӣ аз гулзораш

Буд пеш аз рақами тоза ӯ

Бе срири қалами овоза ӯ

Лавҳи осори қалам ҳеҷ надошт

Ки ба рухи ҳарфи таманноаши нигошт

Аршро пой на бар курсӣ буд

Каз қудумаш ба хабари пурсӣ буд

То даройад ба шутур гашта савор

Буд гардун шутурон карда қатор

Будаш айём ба раҳ бинишаста

Чори тоқии зи аносири баста

Нураш аз ҷабҳа одам бинмуд

Сар ниҳоданд млоик ба суҷуд

Нӯҳ дар мӯҳликаи тӯфонӣ

Пушт азу ёфт ба киштӣронӣ

Буии лутфаш ба броҳим расед

Гулшан аз оташ намруд дамид

Талъаташи оташ Мӯсо афрӯхт

Лабаши эҳё ба масеҳои омухт

Рафт дар қофилаи фоқаи хушӣ

Солеҳ аз қофилааш ноқаи кашӣ

Рахт дар зовияи фақри ниҳод

Дод сад тахти сулаймон бар бод

Дарс хон адаб ӯ Идрӣс

Хонаи рўби ҳарам ӯ билқис